Rúm
Old Norse Dictionary - rúmMeaning of Old Norse word "rúm" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
rúm Old Norse word can mean:
- rúm
- n. [Ulf. rúms = τόπος; common to all Teut. languages]:—room, space; hvergi nær hafði þar rúm lið þeirra, Eg. 276; gafsk honum svá rúm, 532; ok rúm hindrar þik eigi at vera hvar er þú vill, Stj. 136; fá rúms, to get space, Hm. 106: the phrase, e-m liggr e-t í miklu rúmi, it takes up much room, is of great concern, FmS. i. 208, iv. 80, FaS. iii. 522, Ld. 210, Al. 152; í léttu rúmi, of little concern: the saying, ekki fyllir annars rúm, i. e. everything has its own place.
- rúm
- 2. a room, seat, place, Am. 58; þeir skolu sitja á miðpalli, þar eigu biskupar várir rúm, Grág. i. 4; gef mér rúm, FS. 52; ef þeir menn koma til lögréttu er þar eigu setur, en aðrir hafa sezk í rúm þeirra, þá skolu þeir beiða sér rúma, 5; búðar rúm, 24; ór lögsögu-manns rúmi at sjá, 26; Egill gékk til rúms þess er dóttir jarlsins hafði setið um daginn, en er menn skipuðusk í sæti sín, þá gékk jarls-dóttir at rúmi sínu, hón kvað—Hvat skaltú sveinn í sess minn! Eg. 248; hverr í sínu rúmi, Ld. 4; í biskups rúmi sá ek sitja, BS. i. 155; þokaði hann um manns rúm, Vígl. 25; í dag mun ek búa rúm yðvart á himnum, Post. 656 C. 37; aldrei gékk hann ór rúmi sínu nema jarl gengi, FS. 69; hann vann sem áðr ok sat í rúmi sínu, Orkn. 200.
- rúm
- 3. a place of rest, a bed; hann sá rekkju eina, … er þetta rúm var mátuligt, FS. 5, 7; hann gékk til rúms síns ok lagðisk niðr í klæðum sínum, Eg. 326; síðan rannsakaði hann rúmit er hón hafði hvílt í, 566; Hallfreðr lá í lokhvílu … í því lagði Björn í rúmit, FS. 200; var biskup færðr heim í Skálaholt, ok var gört rúm hans í kirkju, BS. i. 63, Nj. 201, FS.
- rúm
- 4. naut.; the ships of the ancients were divided into ‘rooms,’ one for each pair of oars; each room consisted of two ‘half-rooms’ (hálf-rými), viz. one for each oar, thus a ship of thirty ‘rooms’ had sixty oars, see Vidal. Skýr. S. v. sessum at telja; á Lang-ormi vóru fjögur rúm ok þrjá-tigi, FmS. i. 219 (fjögur rúm ens sétta tigar, Hkr. i. 294, v. l.), cp. FmS. viii. 181; hann var sjau rúm ok tuttugu, BS. i. 30; var þat skip þrítugt at rúma tali, ok ekki mikit í sér, … þat skip kallaði hann Tranann, Hkr. i. 275; mikit skip, þar vóru sex rúm ok tuttugu, FmS. viii. 131; var þat þrítugt rúmum, 372. The interesting passage in FmS. ix. 33 (ch. 14) is an instance of ships with double rows of oars; Knútr inn ríki hafði skip furðu-liga stór, hann hafði sjálfr dreka þann er svá var mikill, at sextugr var at ruma tali … Hákon hafði annan dreka, var sá fertugr at rúma tali, Ó. H. 161: the Hálfd. Eyst. S. ch. 26 (of a ship, tirætt at rúma tali) is a mere fable: only a few of the oar-rooms are known by special names, e. g. stafn-rúm, the two fyrir-rúm (eptra ok fremra), the two austr-rúm (one fore and one aft, or even four, cp. senn jósu vér í fjórum rúmum, Fms, vi, in a verse), the klofa-rúm, krappa-rúm, q. v.; betra er autt rúm en ílla skipað, better an empty seat than an ill-filled one, cp. Landn. 82 (in a verse).
- rúm
- COMPDS: rúmbrík, rúmfastr, rúmfjöl, rúmföt, rúmgylta, rúmrusk, rúmstafr, rúmstæði.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚱᚢᛘ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Teut.
- Teutonic.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- gl.
- glossary.
- ch.
- chapter.
- cp.
- compare.
- e. g.
- exempli gratia.
- naut.
- nautical.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- viz.
- namely.
- v. l.
- varia lectio.
Works & Authors cited:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)
- Björn
- Biörn Halldórsson.
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.