Róa

Old Norse Dictionary - róa

Meaning of Old Norse word "róa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

róa Old Norse word can mean:

róa: pres. ræ (i. e. rœ), rær, rær, pl. róm, Orkn. 402; else róum (BS.i. 497), róit, róa; pret. réri, older and better reyri or röri, which form is still used in eastern Icel.; imperat. ró, róðú; part, róinn, see Gramm.p. xxiii: [A. S. rowan; Engl. row; Dan. roe; Swed. ro]:—to row; sigla eðr róa, Grág. ii. 130; róa at, FmS. viii. 315; róa leiðangr, vii. 152; þeir réru yfir vatnið, Eg. 109; menn reyru til Sauðeyjar, 219; róa undan, FmS. i. 45; réri fram undan eyjunni allr herr konunganna, ii. 305; róa út ór höfninni, iv. 97 þeir reyru á brott, vii. 201; rétu þeir út fyrir Norðnes, viii. 135; hann réri til þeirra, 231; hann rær út í Bjarneyjar, Nj. 19; róm vér í mót þeim sem harðast, Orkn. 402; róa skipi, Eg. 80; þeir réru þveran árstrauminn, FmS. vii. 264; sá skal fá skip ok mat ok sæ róa, er taki skýtr, n. G. l. i. 48; róa af fjörðinn, FmS. ix. 502; fornt skip er hömlur sé af rónar, rowed off, worn off, n. G. l. i. 75: róa út, to row out to sea, go fishing, K. Þ. K. 90 (út-róðr): as also absol., ok er hann kom þar vóru allir menn rónir nema Þorvaldr, all the fishing-boats were at sea, Nj. 19; róa á sjá, róa til fiskjar, passim.

róa: 2. to fit out a ship with oars; öll vóru þessi skip borðmikil, at þvi sem þau vóru róin til, FmS. viii. 372; Sverrir lét taka byrðinga nokkora, höggva í sundr, auka at kili, ok róa (fit them out with oars) at endilöngnm borðum, id.

róa: 3. metaph., Flosi kveðsk skyldu saman róa svá at keypt yrði, F.told them to pull together, come to an agreement, Nj. 259; róa vík á e-n, to pull one round, in rowing; þess höfðingja er nokkura gæti á Hrafnkel vík róit, Hrafn. 16.

róa: II. to rock oneself backwards and forwards, in a sitting posture; hann sá trollkarl sitja þar á uppi ok láta róa fætr, Landn.(Hb.) 84; sútu inni konur tvær blóðgar ok reyru áfram, … róm vit ok róm vit! rignir blóði, Sturl. ii. 9 (BS. i. 497); griðkur róa ok raula, Hallgr.; Refr mundi fífl, þvíat hann lagði ekki annat fyrir sik en áfram róa, Krók. ch. 1; hann let róa tinglit, Háv. 7 new Ed.

róa: 2. of a fat beast; það rær í spiki, reri það stykki í spiki, Od. viii. 476.

róa: III. recipr., róask at, to pull against one another, of two ships in battle, FmS. viii. 181.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚱᚢᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

absol.: absolute, absolutely.

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

gl.: glossary.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

i. e.: id est.

imperat.: imperative.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

Swed.: Swedish.

v.: vide.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

metaph.: metaphorical, metaphorically.

ch.: chapter.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Hrafn.: Hrafnkels Saga. (D. II.)

Hallgr.: Hallgrímr Pétrsson.

Háv.: Hávarðar Saga. (D. II.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Krók.: Króka Refs Saga. (D. V.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Od.: Odysseifs-kvæði, prose, 1829.

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.