Rjúfa

Old Norse Dictionary - rjúfa

Meaning of Old Norse word "rjúfa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

rjúfa Old Norse word can mean:

rjúfa
pres. rýf; pret. rauf, rauft, rauf, pl. rufu; subj. ryfi; part, rofinn; [A. S. reófan]:—to break, rip up, break a hole in; r. undir, to make a wound, Rm. 45; Baglar rufu stofuna, FmS. ix. 55; vóru þeir sem óðastir at r. húsin, Eb. 214; hlupu þeir upp á skálann ok rufu, Grett. 154; hann lagði í óst; á Ólafi, ok rauf á barkanum, Sturl. ii. 95; r. búlka, to ‘break bulk,’ see búlki, FmS. vi. 378: to break up, þá rufu þeir samnaðinn, Eg. 98; raufsk þá flokkr allr, FmS. ix. 217; raufsk leiðangrinn, x. 57, xi. 248; en er raufsk fjölmenni á þinginu, Orkn. 284; varð þá at rjúfask sú íllinga seta, BS. i. 142.
rjúfa
II. metaph. to break, violate; rjúfa sáttmál. FmS. i. 109; rjúfa, grið, sátt, Nj. 56; Gunnarr kvaðsk ekki ætla at r. sættir, 111; rjúf aldri sætt þá er góðir menn göra milli þín ok annarra, 85; ef hann ryfi sættina, FmS. xi. 356; en ef prestr rýfr skript, K. Þ. K. 72; r. dóm, Fb. ii. 171; r. heit, Stj. 641; r. sína eiða, FmS. viii. 155; r. trygðir, Grág.; r. lögmanns órskurð, id.; eigi rjúfask honum fyrirheit Hugonis ábóta, they failed him not, Mar.; þykki mér þat opt rjúfask er skemra er at frétta en slíkt, Nj. 259; hefir yðr þat sjaldan rofizk er ek hefi sagt yðr, FmS. viii. 134, v. l.: part., var þá enn rofinn valrinn, Hkr. ii. 381.
rjúfa
III. imperS. it clears, of weather, as of fog or clouds drifting away in a gale; þá er í rauf veðrit, when the weather cleared, FmS. i. 174; ok er fyrst rauf í, sá þeir fyrir sér bratta hamra, viii. 53, v. l.; skúraveðr var á, ok var hvasst veðrit þá er rauf, en vindlítið þess í milli, Ld. 56: en veðr rauf upp í móti degi, Sturl. iii. 292; rýfr þokuna ok kyrrir sjáinn. FaS. ii. 516.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚱᛁᚢᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
metaph.
metaphorical, metaphorically.
part.
participle.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
impers.
impersonal.
pers.
person.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back