Ríkr

Old Norse Dictionary - ríkr

Meaning of Old Norse word "ríkr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ríkr Old Norse word can mean:

ríkr: adj., compar. ríkari and ríkri, superl. ríkastr and ríkstr, [Ulf. reiks = ἔντιμος; Germ. reich; Dan. rig, etc.]:—mighty, powerful, Rb. 370; ríkr höfðingi, Nj. 1, Fms. xi. 298; ríkr ok auðigr, Eg. 22, 83, Fms. vii. 293 (strong); ríkastr ok göfgastr, i. 61; ekki hefir Hákon látið hlut sinn fyrir enn ríkari mönnum en þú ert, 74; þeir vóru menn ríkastir í Þrænda-lögum, vi. 24: in the phrase, sagði þá inn ríkri ráð, the stronger ruled, might ruled over right, viii. 108, v. l.; ríkri ráð sagði, Am. 62; er þess ván um alla þína daga, at vér frændr sem ríkri, Eg. 475; ríkastr ok víðlendastr konungr, Fms. xi. 201, 203; ríkir ok óríkir, Ó. H. 60; hafði jarl á því ríkra manna hátt, Nj. 278; hann er ríkstr konung-manna, Rekst.

ríkr: 2. of things, strong; ok verðr þá þat ríkara sem verr gegnir, Fms. i. 69; var sjón sögu ríkari, Ó. H. 180 (of autopsy); fátt er sköpum ríkara, Fs. 23; nauðsyn er lögum ríkri, 656 A. i. 22; ef úgæfa mín gengi ríkra en lukka þín, Þorst. St. 54, Al. 56; var þar ríkt varðhald, Fms. xi. 247; leggja ríkt við, to lay a heavy penalty on, iv. 144, x. 173, xi. 262; banna ríkt, to forbid strongly, Sks. 126 new Ed.; eru þeir fjötraðir ok ríkt bundnir, Fær. 183.

ríkr: 3. magnificent; mærin gyrði sik einu ríku belti, 580 A. 2; konungr görði mannboð ríkt, Hkr. i. 231; ok halda til sem ríkast at öllu, K. Þ. K. 56.

ríkr: 4. as a nickname; inn Ríki, the Great, Mighty; Knútr ríki, Hákon jarl inn ríki, Rögnvaldr jarl inn ríki, Fms., Ó. H., Orkn. 8.

ríkr: II. [Germ. reich; Dan. rig; Engl. rich], rich, wealthy; this sense appears about the end of the 13th century, and was no doubt influenced by the foreign use of the word; þeir hafa af hennar gózi orðið fullir ok feitir ok mjök ríkir, H. E. i. 505; ok aldrei urðu þau svá rík, at þau ætti konungi skatt at gjalda, Jb. 167; ríkr at fé, Grett. 153 new Ed.; oss er mikit sagt af auð þeim … Eigi mun þat aukit þó hann sé sagðr ríkastr maðr á Íslandi, Band. 24 new Ed. (but only in the later recension of that Saga, for the old recension in Kb. omits the word); svá miklum auð saman koma, ok verða full-ríkir á fám árum, Fms. vi. 273; hann var ríkr at fé, Dropl. 13, where it is no doubt due to the transcriber of the Arna-Magn. 132; passim in mod. usage, whereas the old sense has become obsolete, except in special phrases and compds, e. g. ráð-ríkr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚱᛁᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

compar.: comparative.

Dan.: Danish.

etc.: et cetera.

f.: feminine.

Germ.: German.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

superl.: superlative.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

e. g.: exempli gratia.

Engl.: English.

gl.: glossary.

mod.: modern.

pl.: plural.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Arna-Magn.: Arna-Magnacanus.

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Dropl.: Droplaugar-sona Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

Jb.: Jóns-bók. (B. III.)

Kb.: Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)

Magn.: Magnús Saga jarls. (E. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.