Órar

Old Norse Dictionary - órar

Meaning of Old Norse word "órar" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

órar Old Norse word can mean:

órar: f. pl., in mod. usage masc. pl. [cp. ærr = insane] fits of madness; þegar tók af honum órarnar er Davíð lék hörpuna, Stj. 467; mæla órar, to talk wildly, Mar. 1071; segi ek yðr satt, at hón bar eigi óra í augum, Bs. i. 204; hann varð ærr ok sagði í órunum (in fits of delirium) hvat þeir höfðu gört, Magn. 522; hann görði sér órar (feigned insanity) ok lét sem hann félli í brottfall, Landn. (Hb.) 215; af órum ok vitleysi, Stj. 467; höfuð-órar (q. v.), delirium.

órar: 2. wild fancies, frolics; trúir þú þegar á órar þær, er sá maðr ferr með, Ó. H. 107; þessum mun ek við bregða Áslaugar órunum, Fas. i. 257: wild pranks, mad freaks, órar (ravings) eru úrækðir órar (our), Skálda 162; ærsli og órar; þat er ok óronum næst (there will be mad doings) er veslu batnar, Al. 4; draum-órar, wild dream-fancies.

órar: COMPDS: órabelgr, óraferð, óramaðr, óramál, óravegr, óraverk.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚱᛅᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.: compare.

f.: feminine.

l.: line.

m.: masculine.

masc.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

pl.: plural.

q. v.: quod vide.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Magn.: Magnús Saga jarls. (E. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.