Önd-verðr

Old Norse Dictionary - önd-verðr

Meaning of Old Norse word "önd-verðr" (or ǫnd-verðr) in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

önd-verðr Old Norse word can mean:

önd-verðr (ǫnd-verðr): and önd-urðr, adj. standing face to face; öndurðr horfir þú við í dag—Öndurðir skulu ernir klóask (a saying), Ó. H. 183 (and the verse of Sighvat).

önd-verðr (ǫnd-verðr): 2. fronting, in front of; í öndurða fylking, the front of the rank, Ó. H. 217; (öndverðr, Fms. v. 13, 79, l. c.); í öndurðri fylkingu, Mork. 208; í öndverðu höfði, Pr. 430; frá öndverðu til ofanverðs, from top to bottom, Hom. 118; ofanvert heldr enn öndvert þat merki, Rb. 102; öndurt fylki, Vellekla; Öndurt nes (mod. Öndurðar-nes), a local name, Landn. 87, 315; hann bjó á Öndurðri-Eyri (also a local name), 92, Eb. 8 new Ed.

önd-verðr (ǫnd-verðr): II. of time, in the earlier, former part of a period, opp. to ofanverðr; öndurt sumar, Sighvat; óttu alla ok öndurðan dag, Am. 50; öndverðar nætr ok ofanverðar, Bs. i. 431; öndvert ár, the spring-time, Fms. ix. (in a verse); öndverðan vetr, i. 21, Eb. 21 new Ed., Eg. 188; var kyrt öndvert þingit, Ld. 290, Nj. 63; goðar allir skolu koma til þings öndverðs, Grág. i. 100, 130; öndverðrar Kristni, in the early Christian age, Stj.; í öndorðri Kristni, Hom. 137; öndverða öld, öndurða æfi sína, Ver. 25; af öndverðu, from the outset, K. Á. 104: sagði frá öndverðu ok til ofanverðs, from beginning to end, Hom.; fyrir öndverðu, at the outset, Grág. i. 80, 323, 394, Finnb. 342.

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, önd-verðr may be more accurately written as ǫnd-verðr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚾᛏ-ᚢᛁᚱᚦᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.: adjective.

l.: line.

l. c.: loco citato.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

opp.: opposed.

Works & Authors cited:

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Mork.: Morkinskinna. (E. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.