Neyta

Old Norse Dictionary - neyta

Meaning of Old Norse word "neyta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

neyta Old Norse word can mean:

neyta: t, [nautr, njóta; Germ. nätzen; A. S. notian; Old Engl. and Scot. note], to use, enjoy, with gen. or absol.; neyta fjár-nytjar þeirrar, to use the milk, Grág. i. 428; koma mun þar at vér munum þess n., Nj. 232; þeim er neytti eðr njóta þyrfti þessa vættis, 238; ok svá allra gagna til at neyta, Grág. ii. 81; þar er menn selja hross sín til geymslu á alþingi at lögmáli, skal sá, er við hefir tekit, at engu neyta, 140; nefnir hann sér vætti þat at lögum, at njóta ok neyta, ii. 79.

neyta: 2. to consume; neyta matar, to eat, Gísl. 16; at neyta þeirra kykvenda allra er nú eru æt kölluð, Ver. 9; hvers hann hafði neytt ok hvers úneytt, Grág. i. 155.

neyta: 3. with acc., (less correct and prob. a Norwegianism); vápn, má þau vel neyta á skipi, they may well be used in ships, SkS. 388 B; er alla penninga sína neyta upp (consume, waste) í ofáti ok ofdrykkju, Skálda 208: to eat, skulut þit alla hluti neyta, SkS. 500 B; fyrir því at þú neyttir kviðjaðan ávöxt jarðar, 548 B:—with dat., in translations influenced by the Lat.uti with abl., neytti hann ílla frjálsu sjálfræði, Mar.; valdsmenn þeir er ílla neyta sínu valdi, Stat. 272.

neyta: 4. with prep.; neyta af e-u, to eat of it; neyt af því opt, Pr. 472; af því bauð hann okkr ekki neyta, SkS. 504.

neyta: II. reflex, to be consumed; eyðask ok upp neytask, Stj. 154.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚾᛁᚢᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

absol.: absolute, absolutely.

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

gen.: genitive.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

S.: Saga.

Scot.: Scottish.

acc.: accusative.

dat.: dative.

Lat.: Latin.

prob.: probably.

Works & Authors cited:

Grág.: Grágás. (B. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.