Nær

Old Norse Dictionary - nær

Meaning of Old Norse word "nær" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

nær Old Norse word can mean:

nær
adv. used both as positive and comparative of ná-, q. v.; superl. næst; mod. usage makes nær the comparative, nærri the positive, cp. fjar, fjarri, firr, which are analogous: [A. S. and Engl. near; Scot. nar; Dan. nær]:—near:
nær
I. as positive, with dat., brautu nær, near the road, Hm. 71; hjarta nær, 94; borgum nær, Sighvat; nær Heiðabý, FmS. vi. 64 (in a verse); vera nær e-u, to be present at; hvergi nær, nowhere near; vóru þá búendr hvergi nær komnir, Ó. H. 210, Eg. 111, Grág. i. 69; nær eða fjarri, nigh or far, FmS. viii. 346:—nær aptni, near night, towards night, Hm. 97; nær morni, 100:—near, according to, nær ætla ek þat lögum Íra, Ld. 76; er þat nær þínu skapi, Nj. 24.
nær
2. metaph. near, close, sharp; sem þú mátt vánu nær (probably) vita, SkS. 183 B; geta þess sumir til, at þú munir þér þetta eigi nær ætla, folks say that it comes not from thy heart, FmS. xi. 280; Sigurðr þótti nær sér taka þetta bragð, it was cleverly done, vii. 219; cp. taka e-ð nærri sér, to overstrain one’s powers; hann hefir tekið nærri sér, … ok var nær hverjum vænna horfði, it was a drawn game, Nj. 45; e-m verðr nær stýrt, to have a narrow escape, FmS. v. 266; nær meir, more near to, Hom. 159; engi skal nær meir göra en, Gþl. 456.
nær
3. adv. nearly, almost; nær þrjátigi manna, Grett. 95 B; nær tuttugu, Eg. 37; níu hundruð eðr nær því, FmS. i. 109, Rb. 466; nær hundraði vetra, Landn. 322; nær tveggja manns-vaxta, FaS. ii. 508; siðaðr nær betr en, almost better than, FmS. i. 242; nær af öllum löndum, Ld. 28.
nær
II. compar. nearer; nær kirkju eða firr, K. Þ. K.; nær vetfangi, Grág. ii. 43; ver eigi nær honum en mál nemi, FmS. iv. 28: temp., eigi nær vár-þingi en …, Grág. i. 100; eigi nær páskum en …, 324: metaph. nearer to, þess firr var er þeir gengu nær, Ld. 322.
nær
2. fitter; væri nær miklu, at …, Valla l. 218; miklu er þetta nær, en …, Þórð. 49, Nj. 37; nær er nú aptr at hverfa en fyrr, FmS. vi. 155: in mod. usage, iron., þér er nær at þegja, it will be better for thee to hold thy tongue; þér var nær að vera kyr!
nær
B. adv. and conj. [Dan. naar], when; hafðú njósn af nær þeir koma, Nj. 5; halda vörð á nær tími mundi vera at hitta konung, Eg. 420; göra orð nær líkast væri at veita atför jarli, FmS. i. 54; kveða á nær hón varð léttari, Grág. i. 349; nær þeir (supposed that) auka jömnu, ii. 257.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚾᛅᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adv.
adverb.
A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
mod.
modern.
n.
neuter.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
Scot.
Scottish.
superl.
superlative.
v.
vide.
dat.
dative.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
s. v.
sub voce.
compar.
comparative.
temp.
temporal.
L.
Linnæus.
conj.
conjunction.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Valla L.
Valla Ljóts Saga. (D. II.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back