Munnr

Old Norse Dictionary - munnr

Meaning of Old Norse word "munnr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

munnr Old Norse word can mean:

munnr: m., old nom. muðr, in poems, but gen. munns, dat. munni; [Ulf. munþs = στόμα; A. S. muð; Engl. mouth; Germ. and Dan. mund; Swed. mun]:—the mouth, Edda 71, 109; hafa slíkar ræður í munni, FmS. ii. 292; leggya e-m orð í munn, Fær. 254; segja, mæla fyrir munni sér, to say in a low voice, Al. 2, Vígl. 31; má eigi einum munni allt senn segja, FmS. xi. 43, v. l.; also, einum munni, with one mouth, unanimously; mæla feigum munni, Nj. 9; e-m verðr orð (vísa) á munni, to utter, Sd. 139, Fb. i. 525; ferr orð er um munn líðr, a saying, Vápn. 15; lúk heill munni sundr, well said! Band. 37 new Ed.; mæla af munni fram, FmS. vi. 375; mælandi muðr, a speaking mouth, able to speak, n. G. l. i. 61; halda munni, to hold one’s tongue; það er mikit í munni, big in the mouth (in talk), but really small; vera mestr í munninum, of a braggart:—of beasts, með gapanda munn, Edda 41; þá mun hann alla yðr í munni hafa, Fagrsk.; úlfs-munnr, FmS. vi. (in a verse); frá leons munni, Stj. 463, Grág. i. 383 (of a horse): of a bird, 623. 9; but commonly kjöptr, nef, goggr, q. v.

munnr: II. metaph. the steel mount of an axe or hammer, (öxar-muðr, hamars-muðr); öxin hljóp niðr í steininn svá at muðrinn brast ór allr ok rifnaði upp í gögnum herðuna, Eg. 181; öx nær álnar fyrir munn, 715, Ld. 276, Gullþ. 20; hann kastar frá sér öxinni, ok kom í stein ok brotnaði ór allr muðrinn, Sd. 177; hamars-muðrinn sökkr djúpt í höfuðit, Edda 30; nema Einarr kyssi öxar munn enn þunna, FmS. vi. (in a verse).

munnr: 2. an opening; sekkjar munninum, Stj. 214; but usually munni (the weak form).

munnr: III. a nickname, Fb. iii, Landn.; gull-muðr = chrysostomus.

munnr: COMPDS: munnamagi, munnbiti, munneiðr, munnfagr, munnfyllr, munnharpa, munnligr, munnliga, munnlítill, munnljótr, munnmæli, munnnám, munnrugl, munnsetja, muunnsopi, munnstórr, munnstæði, munnsviði, munntal, munnvarp, munnvatn, munnvik, munnvíðr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᚢᚾᚾᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

dat.: dative.

Engl.: English.

f.: feminine.

gen.: genitive.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

nom.: nominative.

q. v.: quod vide.

S.: Saga.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

þ.: þáttr.

Works & Authors cited:

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fagrsk.: Fagrskinna. (K. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sd.: Svarfdæla Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Vápn.: Vápnfirðinga Saga. (D. II.)

Vígl.: Víglundar Saga. (D. V.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.