Minjar

Old Norse Dictionary - minjar

Meaning of Old Norse word "minjar" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

minjar: or better minnjar, f. pl., mod. menjar, which occurs in MSS. of the 14th century, thus, menjar, Fb. i. 531, ii. 24, Grett. 96 A, FaS. ii. 326 (15th century); gen. sing. menjar, Grett. 151 A (176 new Ed.), is no doubt false for menja: [akin to minni]:—memorials; hón tók hringinn Draupni ok sendi Óðni til minja, Edda 39; daprar minjar, Skv. 3. 52; þessa gripi skaltú eiga at minjum, FmS. ii. 246; lítið fingrgull … gott sagði mér hugr um ef ek næða nokkurum minjum Magnúss konungs, vi. 235; ok hafa menn þær minjar hans á Íslandi at hann hefir kristnað landit, x. 300; minjar várra viðskipta, FS. 58; eilífar menjar ok minningar, Fb. ii. 24; hann spurði hvárt þeir hefði þess öngar minjar suðr í landit, Orkn. 218; þat sverð er þeir frændr höfðu langan tíma átt ok miklar menjar af haldit, i. e. a family heir-loom. FaS. ii. 326. minja-gripr, m. an heir-loom, an object kept in memory of a person, Nj. 203; saxit var menjagripr þeirra, ok hafði aldri ór ætt gengit, Grett. 96 A; hann hafði einn tygil-kníf á hálsi sér er móðir hans hafði gefit honum, hón kvað þat minjagrip, ok bað hann svá til geyma sem hamingja muni fylgja, Finnb. 266, FS. 133.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᚾᛁᛅᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.: feminine.

gen.: genitive.

i. e.: id est.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

pl.: plural.

S.: Saga.

sing.: singular.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.