Mikla

Old Norse Dictionary - mikla

Meaning of Old Norse word "mikla" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

mikla Old Norse word can mean:

mikla: að, [Ulf. mikiljan = μεγαλύνειν], to make great, magnify, Stj. 64 Fagrsk. 15; ok við fortölur Guðrúnar miklaði Bolli fyrir sér fjándskap allan á hendr Kjartani ok sakir, Ld. 218; hón sagði til þess fé nýtt vera, at menn miklaði sik af. 318; mín önd miklar Dróttinn, Luke i. 46 (Vídal.)

mikla: 2. impers., konungr lætr sér mikla, the king wondered, FmS. xi. 428; konungi miklar þat með sjálfum sér, at hinn útlendi skal yfir bera þann er Enskir kalla meistara, 431; hann kvaðsk eigi mundu mikla tillögu við hann ór því er hann hafði til unnit, Band. (MS., begin.); the printed text is corrupt.

mikla: II. reflex. to wax; miklask í góðum verkum, Mar.: to wax famous, ef konungr vill miklask af þessu, þá …, Eg. 425; at hann væri miklaðr af þessu verki, Ld. 150; þá miklomk vér allir af, FmS. xi. 21; miklaðr ok tignaðr, SkS. 485.

mikla: 2. to pride oneself; en engi maðr miklisk eða stærisk af sinni ætt, Landn. 357 (App.)

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᚴᛚᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.: feminine.

l.: line.

Ulf.: Ulfilas.

begin.: beginning.

impers.: impersonal.

n.: neuter.

pers.: person.

S.: Saga.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Fagrsk.: Fagrskinna. (K. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Vídal.: Vídalíns-Postilla.

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.