Mið

Old Norse Dictionary - mið

Meaning of Old Norse word "mið" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

mið Old Norse word can mean:

mið: n., dat. pl. miðjum, 645. 100 (the older form), but commonly miða miðum (= miðr, q. v.), the middle; í mið, or í miðið, in the middle; sá er í miðið reið, Vápn. 25, Fms. iii. 182; gengr steikari fyrst fyrir konung, þá riddari í mið en konungs-son siðast, Pr. 429; Snorri var í mið, Bs. ii. 72: the phrase, spakir menn henda á mörgu mið, the wise man hits the middle of many things, i. e. makes many good hits, Fs. 140, Sturl. iii. 217 (a saying):—a mark, hit, sem ek munda hafa mið á mér ef hans íllvili hefði fengit framkvæmd, Fms. i. 223.

mið: 2. metaph., kváðu þeir lítil mið at Páli ok kenningum hans, they said that Paul and his teaching were little to be relied on, Post. 656 C. 24.

mið: II. as a naut. or fishing term, a fishing bank, Scot. meith; banks out at sea marked by prominences or landmarks on shore, described in Bs. ii. 179 (þess-háttar sjóreita kalla þeir mið); bregða til miða, to seek for a fishing bank, Gísl. 49; ek mun visa þér á mið þat at aldri mun fiskr bresta ef til er sótt …, en er hann kom á miðit var undir fiskr nógr, Bárð. 15 new Ed.; ef menn hafa hér glögg mið á, Fas. i. 27; geisa þeir nú róðrinn af miðunum, Valla l. 226; en þá er þeir fundu brátt at miðjum skipti, ok þeir nálguðusk land, þá köstuðu þeir akkerum sínum, Post. 645. 100; hón setti ok Kvíar-mið á Ísafjarðar-djúpi, Landn. 147; hann réri út á mið ok sat til fiski, Fas. ii. 110; mun þik kala ef ek sit lengi ok útarla á miðum sem ek em vanr, Edda ii. 286; djúp-mið, grann-mið, deep or shallow banks.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.: dative.

i. e.: id est.

l.: line.

n.: neuter.

pl.: plural.

q. v.: quod vide.

v.: vide.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

L.: Linnæus.

naut.: nautical.

Scot.: Scottish.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Vápn.: Vápnfirðinga Saga. (D. II.)

Post.: Postula Sögur. (F. III.)

Bárð.: Bárðar Saga. (D. V.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Valla L.: Valla Ljóts Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.