Meta

Old Norse Dictionary - meta

Meaning of Old Norse word "meta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

meta Old Norse word can mean:

meta: mat, mátu, metinn: imperat. met (mettu); pret. subj. mæti seems not to occur, but a weak metti (from metja) is used, FaS. ii. 464: with neg. suff., pret. matkat ek, D. I..)">Fbr. (in a verse): in mod. usage a weak pret. matti, mattist, mettist is often used, eg mattist um við hann, ef eg metti það nokkurs, and the like; þeir möttust um hin efstu sæti, n. T., and the like: [Ulf. mitan = μετρειν; A. S. metan; Engl. mete; O. H. G. mezan; Germ. messen: Swed. mäta.]

meta: B. To tax, value, absol. or with acc.; ef þeir kynni meta sik, if they would value themselves rightly, not puff themselves up, FmS. viii. 40; hón mat sik eigi minna heldr en hón mat konunginn, SkS. 461: metaph., þá á eigi at meta kviðburð þeirra, their verdict is void, Grág. i. 54.

meta: 2. with gen. of the price; meta mikils, lítils, to value at much, little; mátu menn þat mikils, er Rútr hafði sett leysingjann niðr á úleyfðri jörðu Höskuldar, D. I..)">Ld. 102; konungr mat þá mikils, valued them much, D. I..)">Eg. 73; munu þín orð hér um einskis metin, thy words will he counted for naught, Sturl. iii. 139

meta: 3. to value money, charge for, the price in gen.; synjat er þá fars ef leigu er metið, Grág. ii. 268; engi skal meta kaups leg at kirkju eða líksöng, K. Á. 72; mörgum veitti Rafn smíðir sínar ok alldri mat hann þær fjár, BS. i. 645; aldrei mat hann fjár lækning sína, 643; meta eigi leigu, D. I. i. 320.

meta: 4. meta e-t við e-n, to charge one; met þú við mik rekkju-búnaðinn, Eb. 256; þeir spurðu hversu dýrt vera skyldi, hann kvaðsk ekki meta mundu við konung en bað þá hafa ef þeir vildi, Fb. i. 333: hafði Björn falat þessa skikkju ok var af metinn, out-bidden, 577: to mete a thing out to one, to leave a thing to another to do: ætla ek at vér skylim ekki við aðra meta (= metask á við aðra) at skipta höggum við Ólaf ef vér komumk í færi um þat, i. e. we will do it ourselves, Ó. H. 214; allir mátu við Erling atkvæði um skírsluna, they all put to E. to decide about the ordeal, Fb. 11. 195; flestir munu hér meta svör við Þorleif, Sturl. iii. 139; en við Þorkel met ek, at fá þá hluti til er hafa þarf, but I will leave it to Th. to provide the necessary things, Þorf. Karl. 378; þetta höfuð mundi eigi við aðra meta at mæla eptir hann, ef þess þyrfti við, Eb. 126; en allir mátu við Fjölni þvíat hann var þeirra vitrastr ok mest virðr, FmS. xi. 64.

meta: II. reflex., þá á lands-drottinn í lóðinni svá mikit sem húsit metzk. Gþl. 330; sem hús metzk, 333; þá smíð er til afbragðs mettisk, FaS. ii. 464; sakir er til brautgangs mætti metask, D. I..)">Ld. 52.

meta: 2. recipr., metask við, to contend; ef þeir metask eiða við þá skulu þeir hluta með sér, if there be a confest about taking the oaths they shall draw lots, Grág. i. 9; en ef goðarnir metask þat við, hvárr þeirra skal fá honum ok skal …, 33:—metask um e-t, to contend who is to be the first; síðan gengu þeir at dyrrunum ok möttusk þeir um hverr fyrst skyldi inn ganga, Þorst. hv. 43 (Ed. möttust from a paper MS.)

meta: 3. part., hann var vel metinn (esteemed) hvar sem hann kom, D. I..)">Ld. 100, Nj. 7.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

imperat.: imperative.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

neg.: negative.

O. H. G.: Old High German.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

absol.: absolute, absolutely.

acc.: accusative.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

gen.: genitive.

n.: neuter.

i. e.: id est.

reflex.: retlexive.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

v.: vide.

part.: participle.

Works & Authors cited:

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

N. T.: New Testament.

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

D. I.: Diplomatarium Islandicum. (J. I.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

Björn: Biörn Halldórsson.

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Th.: Theophilus. (F. III.)

Þorf. Karl.: Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Þorst. hv.: Þorsteins-þáttr hvíta. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.