Meina

Old Norse Dictionary - meina

Meaning of Old Norse word "meina" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

meina Old Norse word can mean:

meina: að, to harm, Barl. 173; sólar hiti meinar þar um sumar, Stj. 69; þau meina þér ekki vætta, 24.

meina: 2. to hinder; meina e-m e-t, verðr hann sjúkr eða sárr, eða meina honum vötn eða veðr eða menn, Grág. i. 496; enda bæri eigi leitir fyrir né hæðir svá at þat meinaði, 433; hvárt sem meinar frændsemi eðr sifskapr, H. E. i. 513:—to prohibit, ekki mun ek meina öðrum mönnum at halda þá trú sem sýnisk, Fms. i. 305; faðir hennar ok móðir meinaðu þeim þat ekki, ii. 99; ok er henni var þat meinat, þá hljóp hón út á skóga, Fas. i. 517, Stj. 520, Barl. 65.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᛁᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Meina (II)

Abbreviations used:

l.: line.

Works & Authors cited:

Barl.: Barlaams Saga. (F. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.