Marka

Old Norse Dictionary - marka

Meaning of Old Norse word "marka" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

marka Old Norse word can mean:

marka: að, prop. to draw outline of, sketch, cp. mark above, [Engl. to mark; cp. also Lat. margo, a kindred word]:—to mark, draw the outline of; marka grundvöll, to mark out, draw the ground-plan of a building; lagði hinn helgi Jón biskup af sér skikkju sína ok markaði sjálfr grundvöll undir kirkjuna, BS. i. 171, MS. 656 B. 8; síðan markaði konungr grundvöll til kirkju í þeim stað, FmS. i. 203; var þar markaði hólmstaðr, Eg. 486; hann markaði tóptir til garða, Ó. H. 42; marka sér völl, FS. 128; oss var aldr of markaðr, Landn. (in a verse); er í þeim fræðum mörkuð öll skepna, Ver. 1; markat (drawn) hefir ek fyrir þér með nokkurum orðum birting lopts, SkS. 236.

marka: 2. to fix; marka verð hve vera skal, to fix the price, Grág. ii. 234.

marka: 3. imperS., ok markaði svá til, at …, it appeared as if, of the outlines, FmS. v. 314.

marka: II. to sign, mark as one’s property; þau naut vóru öll einn veg mörkuð, FmS. i. 152; nú markar maðr annars fé sínu marki, Grág. i. 416: metaph., hann markaði sik sjálfan því hreinlifis marki, Ver. 14 (of the circumcision); kotkarl einn markaði þrettán kúlur í höfði þér. Band. 13; lét Óðinn marka sik geirs-oddi, … lét hann marka sik Óðni, Yngl. S. ch. 10, 11.

marka: 2. to mark by an emblem; vér skulum marka (merkja, Ó. H. l. c.) lið várt ok göra herkuml á hjálmum várum ok skjöldum, Fb. ii. 338; er þat mitt ráð, at menn marki stálhúfur sínar, Sturl. iii. 240.

marka: 3. to draw; hann hafði rauðan skjöld ok markaðr á hjörtr, Nj. 143; þar með vóru mörkuð himin-tungl, en á neðra ræfinu vóru markaðar forneskju-sögur, FmS. v. 340; hann var markaðr (merkðr, Ó. H. l. c.) eptir Þór, Fb. ii. 190; er á hlutnum markaðr Freyr af silfri, FS. 19; gef ek þér skjöld, ok er á markaðr kross með líkneski Drottins várs, BS. i. 8.

marka: III. metaph. to mark, observe, infer; þar eptir mátt þú marka hans fegrð, Edda 15; má af því m. hverr maðr hann var, BS. i. 72; má af slíku m. hversu þungan matar-afla þeir höfðu, FS. 146; ok má af því m. landskosti, 26; nú skal á slíku m. at Guð …, SkS. 468; nú skaltú ok þat marka, at …, 491.

marka: IV. to signify, matter; þat er ekki at marka, that is nothing to signify; markaðu þat ekki, heed it not, take no notice of it; marka drauma, to mind dreams, Sturl. ii. 131.

marka: 2. to betoken; en þær marka villumenn, 673. 2; markar þat úeinarðan mann, id.:—to shew, þeir hafa markat at hug hafa, Hkr. i. 142.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛅᚱᚴᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.: compare.

Engl.: English.

gl.: glossary.

l.: line.

Lat.: Latin.

n.: neuter.

prop.: proper, properly.

S.: Saga.

impers.: impersonal.

pers.: person.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

ch.: chapter.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

l. c.: loco citato.

m.: masculine.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Band.: Banda-manna Saga. (D. II.)

Yngl. S.: Ynglinga Saga. (C. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.