Mæta

Old Norse Dictionary - mæta

Meaning of Old Norse word "mæta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

mæta Old Norse word can mean:

mæta: (mœta), t, [mót; Ulf. môtjan; A. S. mêtan; Engl. meet; Hel. môtjan; Dan. möde; Swed. möta]:—to meet, with dat. to meet a person; mætti hann Þór miðra garða, Þkv. 9; mæta e-m á brautu, Hm. 88; mættu þeir Ögmundi, Nj. 5; eigi veit hvar manni mætir, a saying (= mod. eigi veit hvar manni kann at mæta), FS. 106; ok mætir austmanninum Erni, Ísl. ii. 149; þat mætti hann Grím inum rauða, Nj. 245; þá mætti Þorgeirr Þorvaldi, id., passim:—láta ráð ráði mæta, to pay like for like, FmS. i. 15; þá skal mæta horn horni, hófr hófi, n. G. l. i. 41; láta dal mæta hóli, FmS. vii.

mæta: 2. metaph. to meet with, suffer, undergo; mæta skaða, BS. ii. 137; mæta kvölum, 623. 64; mæta görningum, passim.

mæta: II. recipr. to meet one another; þeir mættusk á förnum vegi, Nj. 60.

mæta: 2. to join; þar er mætisk Sogn ok Hörðaland, where the two counties S. and H. meet, FmS. i. 95; í flæðar-máli þar sem sær mætisk ok græn torfa, n. G. l. i. 13; ok skal þat grafa út við kirkju-garð, þar sem mætisk vigð mold ok úvígð, K. Þ. K. 16; menn eigu at æja hrossum sínum í annarra manna landi of sumar þar er mætisk slátta ok sina, Grág. ii. 291.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛅᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

dat.: dative.

Engl.: English.

f.: feminine.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

S.: Saga.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

Works & Authors cited:

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Þkv.: Þryms-kviða. (A. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

➞ See all works cited in the dictionary