Ljúga

Old Norse Dictionary - ljúga

Meaning of Old Norse word "ljúga" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ljúga Old Norse word can mean:

ljúga: pres. lýg, pl. ljúga; pret. laug, 2nd pers. laugt, mod. laugst, pl. lugu; subj. lygi; part. loginn; a pret. ló (qs. lóg) also occurs, Ver. 16, Nj. 270, Lex. Poët.; pret. pl. lógo, Post. 231; later lugu: [Ulf. luigan = ψεύδεσθαι; A. S. leôgan; Engl. lie; O. H. G. liugan; Germ. lügen; Swed. ljuga; Dan. lyve]:—to lie, tell a lie, þetta hefir hann logit, Nj. 80; fyrir logna sök, Al. 26; þóat hann lygi, Finnb. 346; þú gerðir at ek laug, Hom. 154; drjúgr var Loptr at ljúga, Þd. 1; lýgr þú nú, Am. 100.

ljúga: 2. with prep.; ljúga at e-m, to tell lies to one; þá máttu nú finna skjótt hér sönn dæmi, at eigi er logit at þér, Edda 19, Karl. 180, 399; hví viltú svíkja mik, at þú lýgr æ at mér, Stj. 416, FmS. vi. 257 (in a verse): ljúga á e-n, to lie about a person, slander; ok er hón fékk þat ekki þá ló hón á hann, Ver. 16: ljúga frá, to tell lies; en um allir sagnir hallaði hann mjök til, en ló víða frá, Nj. 270; ok sízt sé logit frá honum, and that what is told of him is true enough, 32.

ljúga: II. to break an engagement, belie one’s word, fail, absol.; svá segir mér hugr um sem Brandr mun eigi ljúga stefnuna, B. will not fail to come, Finnb. 348; þess er mér ván at þeir ljúgi hólmstefnu, FaS. ii. 477; sá er vetki laug, who never failed, proved faithful, Ad. 11; mundu víst vita at vetki lýgr, it will not fail, Skv. 1. 25; sjaldan lýgr en langa kör, Skáld H. 7. 35; lýgr skjöldrinn nú, now the shield proves false, FmS. vii. 323, v. l.; þá var friðr loginn, then was peace broken, Höfuðl.; lugu þá lindiskildirnir at þeim ok dugðu eigi fyrir kesjum Birkibeina, FmS. viii. 413, v. l.; ljúgandi högg, sham blows, taking no effect, SkS. 382; telja á sik ljúganda lof, to give lying praise to oneself, false boasting, Art.; ljúga höggin þín, langi Loptr! thy blows are a make-believe, Safn i. 55.

ljúga: 2. with acc. to belie, break, fail in; hel ló sumum frelsi (acc.), death cheated (bereft) some of their freedom, Fagrsk. (in a verse); Sigurðr hefir logna (has broken) alla eiða, Bkv. 2.

ljúga: III. reflex. to fail, miss; þvíat eigi mun yðr eptirförin ljúgask, Ísl. ii. 347; eigi mun við ljúgask at hann Barði er kominn, 356; hefir yðr þat sjaldan logizt (it has seldom proved false) er ek sagði þá er várir fundir hafa at borit, FmS. viii. 134; en ef þú leitar eptir vexti solar, þá fær þat varla svá glöggt sagt, at þat ljúgisk hvergi, SkS. 57:—with prepp., eigi má ek þat vita, at né eitt siun hafi jafnmjök logizk í um fylgdina mína, I know not that my help has ever before proved such a failure, FmS. vi. 248.

ljúga: 2. part. loginn; at vér félagar sém þessu máli lognir, that we are falsely charged with this case, FmS. iv. 310.

ljúga: 3. recipr., ljúgask á, to belie oneself; en ef maðr lýgsk sári á, if a man pretends falsely to be wounded; fyrir því at hann lósk (locsc MS.) öllum goðdóms krapti á, Hom. (St.)

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᚢᚴᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

part.: participle.

pers.: person.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

qs.: quasi.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

absol.: absolute, absolutely.

v.: vide.

v. l.: varia lectio.

acc.: accusative.

reflex.: retlexive.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

Works & Authors cited:

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Lex. Poët.: Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.

Nj.: Njála. (D. II.)

Post.: Postula Sögur. (F. III.)

Ver.: Veraldar Saga. (E. II.)

Þd.: Þórs-drápa. (A. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Ad.: Arinbjarnar-drápa. (A. III.)

Art.: Artus-kappa Sögur. (G. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Höfuðl.: Höfuðlausn. (A. III.)

Safn: Safn til Sögu Islands.

Skáld H.: Skáld Helga-rímur. (A. III.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Bkv.: Brynhildar-kviða. (A. II.)

Fagrsk.: Fagrskinna. (K. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.