Ljóð

Old Norse Dictionary - ljóð

Meaning of Old Norse word "ljóð" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ljóð Old Norse word can mean:

ljóð: n., esp. in pl.; the spelling with h in Hyndlu-hliod, Fb. i. 11, and hljoðum, FS. 94, note 4, is wrong and due to some transcriber who confounded it with hljóð (q. v.), which is a different root word, cp. the alliteration on l in Hm. 163, 164; [Ulf. liuþ in awi-liuþ and liuþon; A. S. leôð; Old Engl. lud; O. H. G. liôd; Germ. lied]:—a lay, song:

ljóð: I. sing. a ditty; eigi lengr en gaukrinn þagði, eðr ljóð mátti kveða, Edda 79, cp. Ed. Arna-Magn. i. 376. note 14; eða lengr en svá ljóð eitt kveðak, GS. 7; þá kvað þursinn af bjargi annat ljóð, FaS. ii. 29; ok þá varð henni ljóð á munni, 507; varð henni þá ljóð á munni, Fb. i. 525.

ljóð: II. plur. songs, lays; in Hm. it is used of charms or spells, as also in Yngl. S. ch. 7—hann kunni þau ljóð, at upp lauksk fyrir honum jörðin ok björg ok steinar; allar þessar íþróttir kenndi hann með rúnum ok ljóðum, id.; hann ok hofgoðar hans heita ljóða-smiðir (‘lay-smith’) þvíat sú íþrótt (i. e. poetry) hófsk með þeim á Norðrlöndum, Yngl. S. ch. 6; so also, fullr er hann ljóða ok líkn-stafa, full of charms, and healing staves, Sdm. 5; ljóð ek þau kann, Hm. 147, 163, 164: the saving, fram koma ljóð þau löngu vóru sungin, BS. i. 766: in names of poems, Hyndlu-ljóð, Harbarðs-ljóð, Sæm. 97 (Bugge note); Sólar-ljóð: used of the lays in the Strengleikar, called Ljóða-bók, f. a book of lays, Str. 1: ljóða-háttr, m. a kind of metre, such as the Hávamál; the inscription to Edda (Ht.) 100 is by Rask; but ljóðs-háttr occurs at the beginning of the Háttatal of earl Rögnvald: ljóða-tól, n. pl. instruments. Str. 37.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᚢᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Engl.: English.

esp.: especially.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

pl.: plural.

q. v.: quod vide.

S.: Saga.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

sing.: singular.

ch.: chapter.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

i. e.: id est.

plur.: plural.

Works & Authors cited:

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Arna-Magn.: Arna-Magnacanus.

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Gs.: Grótta-söngr. (A. II.)

Magn.: Magnús Saga jarls. (E. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Ht.: Hátta-tal. (C. I.)

Sdm.: Sigrdrífu-mál. (A. II.)

Str.: Strengleikar. (G. II.)

Sæm.: Sæmundar Edda. (A, C. I.)

Yngl. S.: Ynglinga Saga. (C. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.