Ljá

Old Norse Dictionary - ljá

Meaning of Old Norse word "ljá" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

ljá Old Norse word can mean:

ljá: 1. pres. lé, lér, mod. ljæ, ljær, pl. ljúm; pret. léði; pres. subj. lé (Blanda MS.), ljái, Nj. 77, Gg. 11, and mod.: the part. lénir (pl.), FmS. viii. (pref. xxv), is a relic of a lost strong inflexion; in mod. usage léðr; imperat. lé, 656 C. 35; mod. ljá or ljáðu: [Ulf. leiwan, a redupl. strong verb = δανείζειν, Matth. v. 42, Luke vi. 34; A. S. and O. H. G. lihan; Germ. leihen; cp. Icel. lán, lána, lén]:—to lend, with gen. of the thing, dat. of the person, but later with acc. of the thing; muntú mér, Freyja, fjaðrhams ljá? Þkv. 3; Óðinn léði Dag (dat.) geirs síns, Sæm. 114; ok ljái (subj., better lé) þér æ friðdrjúgrar farar, Gg. 11; nú hjálpi oss Guð, ok lé oss tóms at bæta syndir várar, Blanda (MS.); hón léði honum megin-gjarða ok járngreipa, Edda 60 (Cod. Worm.); þá léði hann Þórgesti setstokka (gen. pl.), Landn. 104; ef menn ljá göngu-mönnum fjár síns, Grág. i. 262.: ljá öðrum marks, ii. 304; ljá ambáttar, id.; ef maðr lér manni skips, 394; þeir léðu honum hesta (gen. pl.), Ld. 136; sá er skyldr at ljá skips er beðinn er, K. Þ. K. 8; lé þú mér höfuðdúks þíns, Post. 656, l. c.; at þú ljáir mér tómstundar, Nj. 77; Ingimundr lér þeim Stíganda (gen.?), FS. 30.

ljá: 2. metaph. to grant, allow; þeir ljá honum lífs, en engrar annarrar miskunnar, Hom. 119; er nú lér hann vándum mönnum at ganga yfir oss, FmS. vii. 262; þeim var grunr á, at þó mundi hafðir, þótt eigi væri lénir, viii. (pref. xxv); en annarr hafi léð, Grág. i. 437; þeir báðu sér skips, þeim var léð þegar, Nj. 20; hann kvaðsk hafa léð honum en eigi gefit, Eb. 168.

ljá: 3. later, with acc. of the thing, and so in mod. usage; ef hann vill sik til þess ljá, Hkr. i. 212;. hann lér sitt góða á frest, H. E. i. 519; sem Guð læir (i. e. lér) honum framast vit til, JS. 5, FmS. vi. 144, viii. 71, Karl. 247, Gísl. 19; hann lér þeim hestana, id.

ljá: II. imperS., þat má vera þér ljái þess hugar at hverfa aptr, may be thou art minded to return, Þorst. Síðu H 176; ef þér lér tveggja huga um þetta mál, if you are of two minds in this matter, Odd. 112 new Ed.; ok lér mér þess hugar, I ween, Fms xi. 96 (emend, for hlær mér hugr).

ljá: III. reflex. ljásk, to lend oneself to a thing, Gþl. 216.

ljá: 2. f. [lé; East Angl. lay], the mown grass in a field: kona hans rakaði ljá eptir honum, ok bar reifa-barn á baki sér, BS. i. 666; Stórólfr sendi griðkonur sínar at raka ljána eptir Ormi, Fb. i. 522, freq. in mod. usage.

ljá: II. Ljá, the name of a river in western Iceland, whence Ljár-skógar, m. pl., Landn., but this local name is prob. of Gaelic origin, cp. Engl. Lea, Lee.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

A. S.: Anglo-Saxon.

Cod.: Codex.

cp.: compare.

dat.: dative.

f.: feminine.

gen.: genitive.

Germ.: German.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

imperat.: imperative.

l.: line.

l. c.: loco citato.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

part.: participle.

pl.: plural.

pref.: preface.

pres.: present.

pret.: preterite.

redupl.: reduplicative.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

i. e.: id est.

impers.: impersonal.

pers.: person.

reflex.: retlexive.

freq.: frequent, frequently.

gl.: glossary.

Engl.: English.

prob.: probably.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gg.: Grógaldr. (A. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

K. Þ. K.: Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Post.: Postula Sögur. (F. III.)

Sæm.: Sæmundar Edda. (A, C. I.)

Þkv.: Þryms-kviða. (A. I.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Js.: Járnsíða. (B. III.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Odd.: Stjörnu-Odda draumr. (D. V.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.