Lið
Old Norse Dictionary - liðMeaning of Old Norse word "lið" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
lið Old Norse word can mean:
- lið
- n. [cp. líða], a host, folk, people; lið heitir mannfólk, Edda 110; fyrða lið, the people, Hm. 160; sjaldan hittir leiðr í lið, 65; Dvalins lið, the dwarf people, Vsp. 14; þrír ór því liði, 17; Ásgrímr bauð því öllu liði til sín, Nj. 209; týndisk mestr hluti liðs þess er þar var inni, Eg. 240; þeir brenndu bæinn ok lið þat allt er inni var, FmS. i. 12; gékk liðit sveitum mjök, the people were much divided, Clem. 43; liðit rann ór þorpinu á landit þegar er þat varð vart við herinn, Eg. 528; ef þeir hafa eigi lið (crew) til brott at halda, Grág. i. 92; allt lið várt trúir, all our people trow, 656 C. 20; yfir öllu Kristnu liði, 623. 58:—a family, household, hélzk vinátta með þeim Gunnari ok Njáli, þótt fátt væri medal annars liðsins, Nj. 66; hafði hann þá ekki færa lið með sér enn ena fyrri vetr, Eg. 77; konungrinn bað mart lið þangat koma, ok svá Ifigeníu með lið sitt, 656 A. ii. 15; þeir vóru allir eins liðs, all of one party, Eg. 341; samir oss betr at vera eins liðs en berjask, FS. 15:—a troop, herd, Freyfaxi gengr í dalnum fram með liði sínu, Hrafn. 6; hann (the wild boar) hafði mart lið með sér, FmS. iv. 57; þá rennr þar galti með lið sitt, Fb. ii. 27.
- lið
- II. esp. a milit. term, troops, a host, by land or sea, originally the king’s household troops, as opposed to the levy or leiðangr; this word and liði (q. v.) remind one of the comitatus in Tacit. Germ.; hence the allit. phrase, lið ok leiðangr, hann samnaði bæði liði miklu ok leiðangri, O. H. L. 12; Baglar tóku nú bæði leiðangr ok lið, FmS. viii. 334, Eg. 11, 41; með herskip ok lið mikit, FmS. i. 11; vera í liði með e-m, 12, Nj. 7; skip ok lið, Orkn. 108; fjöldi liðs, FmS. vii. 320; göra lið at e-m, to march against, id.; samna liði, to gather troops, xi. 27, 121.
- lið
- 2. help, assistance; veita e-m lið, to aid, FmS. xi. 27, 121, Orkn. 224; gefa fé til liðs (sér), Grág. i. 144; með manna liði, with the help of men, GþL. 411; sýsla um lið, to treat for help, 285.
- lið
- COMPDS: liðsafli, liðsbeini, liðsbón, liðsdráttr, liðsfjöldi, liðshöfðingi, liðskostr, liðslaun, liðsmaðr, Liðsmannakonungr, liðsmunr, liðssafnaðr, liðsyrði, liðsþurfi, liðsþurft, liðsbörf.
- lið
- B. [A. S. lið = a fleet; prob. from the same root as the preceding, cp. liði]:—a ship; lið heitir skip, Edda 100; lið flýtr, 132 (in a verse); mörg lið, Ó. H. 180 (in a verse), cp. 160 (in a verse): in prose only in the phrase, leggja fyr lið, to throw overboard, to forsake, Kormak; láta fur lið, to abandon, ÍsL. ii. 362; cp. also Liðsmanna-konungr, m. a sailor-king; see A. II.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- cp.
- compare.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- allit.
- alliteration, alliterative.
- esp.
- especially.
- Germ.
- German.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- L.
- Linnæus.
- lit.
- literally.
- milit.
- military.
- q. v.
- quod vide.
- l.
- line.
- f.
- feminine.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- prob.
- probably.
- S.
- Saga.
Works & Authors cited:
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.