Létta

Old Norse Dictionary - létta

Meaning of Old Norse word "létta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

létta Old Norse word can mean:

létta: t:

létta: I. with acc. to lighten; hann bað létta skipin, Sturl. iii. 62; þeir köstuðu farminum ok léttu skipin, 656 C. 52.

létta: II. with dat.:

létta: 1. to lift; þá létti köttrinn einum fæti, Edda 33.

létta: 2. to alight from; létta ferð sinni, þeir léttu eigi fyrr ferð sinni en þeir kómu norðr til Þórólfs, Eg. 76, 106; léttu eigi ferð sinni fyrr, en …, Nj. 61, FmS. i. 72; and absolutely, to stop, halt; þeir léttu eigi (stopped not, halted not) fyrr en þeir kómu í Skaptár-tungur, Nj. 261; er nú mál at létta þessum leik, FmS. xi. 96; l. hernaði, Fær. 99:—létta af e-u, or letta af at göra e-t, to leave off doing, cease doing, give up; hann léttir aldregi af slíkt at vinna, Fb. ii. 391; létta af áleitni við e-n, FmS. vi. 209; létta af at drekka vín, Stj. 428; ef hann léttir af at leita okkar, BS. i. 228; at aflétta ranglætum, Mar.; létta af hernaði, to leave off freebooting, FmS. i. 30; létta af kvámum, ii. 13; bað þá létta af at drepa menn, Eg. 92: absol., sem þeir léttu at berja hann, D. n. iv. 90: with prepp., létta á e-t, to check, stop, make alight; verðr nú at létta á ofan-förna hennar, Ísl. (Heidarv. S.) ii. 339: var þat auðsýnt á létt hvárttveggia, both were clearly stopped, held in check, BS. i. 142 (a dubious passage): létta undan, to draw back, FmS. vii. 192; Sigvaldi létti undan ok flýr, xi. 95.

létta: III. to relieve, ease; hann létti hans meini með mikilli íþrótt, BS. i. 644; létta sér (mod. létta sér upp), to take recreation (holidays), Mar.

létta: IV. imperS. to clear up, esp. of weather; léttir upp mjorkvanum, Al. 140; síðan létti upp hríðinni, Fb. ii. 194; þá létti hríðinni, Bjarn. 55; veðrit hélzk þrjár nætr, ok er upp létti, Finnb. 312, Eb. 210; eptir þat létti upp storminum, 50:—of illness, eptir þat léttir af sóttinni, FS. 175; sagði at sótt (dat.) hans mundi þá létta, SkS. 25 new Ed.: with the person in dat., the sickness in gen., honum létti brátt sóttarinnar, Ísl. ii. 175; ef þér léttir þá ekki, Hav. 44; hann spyrr hvárt honum létti nokkut, Gísl. 48.

létta: V. reflex. to be lightened, cleared, eased; hinn syðri hlutr léttisk, of the sky, Edda 4; léttisk honum heldr, ok var á fótum þrjá daga, FmS. x. 147; nú léttisk honum við þetta mikit, xi. 48; biskupi léttisk mikit um hjarta-rætrnar, he was much eased, BS. i. 769: pasS. to become light.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᛏᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

l.: line.

dat.: dative.

absol.: absolute, absolutely.

S.: Saga.

v.: vide.

mod.: modern.

esp.: especially.

gen.: genitive.

impers.: impersonal.

n.: neuter.

pers.: person.

pass.: passive.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Bjarn.: Bjarnar Saga. (D. II.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.