Letja

Old Norse Dictionary - letja

Meaning of Old Norse word "letja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

letja Old Norse word can mean:

letja: pres. let; pret. latti; subj. letti; part. lattr; with neg. suff. pres. reflex. leti-a, Skv. 3. 44; letsk-a-ðu, LS. 47 (Bugge, see the foot-note): [A. S. latjan; Old Engl. let (to hinder)]:—to hold back, dissuade, with acc. of the person, gen. of the thing; hvetið mik eða letið mik, Bkv. 14, Vþm. 2, Am. 29, 46, Skv. 3. 41; fýstu sumir, en sumir löttu, Eg. 242; fieiri löttu, ok kölluðu þat ráð at …, Ó. H. 145, FS. 108, Gkv. 1. 2; sumir aflöttu fyrir konungi, FmS. ix. 370; sumir löttu fyrir-sátinnar, Sturl. i. 36; aðrir góðir menn löttu fyrirsátar, 38; Björn latti ferðar, Ó. H. 174; heldr löttu þeir þess, ok kváðu slíkt ekki kvenna ferð, Ld. 240; um várit vill Leifr í hernað en Ingólfr latti þess, FS. 121; hann latti þá (dissuaded them) at vera með konungi, Gullþ. 5; mun ek þat eigi göra, af ek sé ek fæ eigi latt, Ld. 238.

letja: II. reflex. to be let or hindered, slacken, desist; hví né letskaðú, Loki, LS.; eigi mun ek letjask láta nema þú sér eptir, Eg. 257, Boll. 346; en þá ætla ek, at þú letisk meirr fyrir sakir hræðslu en hollostu við konung, Ó. H. 145; þrællinn tók at letjask mjök á starfanum, Grett. 148; herr lattisk at ganga, they did not go, could not do it, Glúm. 396 (in a verse); letjask Guði at þjóna, Stj. 388.

letja: 2. part., lífs of lattr, poët. reft of life, Ýt. 12.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛚᛁᛏᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

acc.: accusative.

A. S.: Anglo-Saxon.

Engl.: English.

f.: feminine.

gen.: genitive.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

neg.: negative.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

reflex.: retlexive.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

v.: vide.

þ.: þáttr.

poët.: poetically.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Björn: Biörn Halldórsson.

Bkv.: Brynhildar-kviða. (A. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Ls.: Loka-senna. (A. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Vþm.: Vafþrúðnis-mál. (A. I.)

Boll.: Bolla-þáttr. (D. V.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.