Kvöð

Old Norse Dictionary - kvöð

Meaning of Old Norse word "kvöð" (or kvǫð) in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kvöð Old Norse word can mean:

kvöð (kvǫð)
f., gen. kvaðar, pl. kvaðar, mod. kvaðir, [kveðja], a claim, demand, esp. as a law term:
kvöð (kvǫð)
I. a summoning of neighbours (búa-kvöð), Grág. i. 36, 52, ii. 52, passim; the summons was either to be on a man at home (heiman-kvöð and kveðja heiman búa) or in parliament in special cases (þinga-kvöð and kveðja búa á þingi); the latter was the case in the tólptar-kviðr (see kviðr), or in case one or more of the neighbours summoned had died, and it was necessary to make up the roll;—Oddr kveðr heiman búa; … Þat verðr til tíðinda at maðr andask ór kvöðinni, Oddr kveðr annan í staðinn, fara menn nú til þings, … Hefir þú rangt til búit málit, kvatt heiman tíu búa ok er þat lögleysa, áttir þú þat á þingi at göra en eigi í héraði, Band. 5: a body of neighbours, þeir ruddu fjóra búa ór kvöðinni, Nj. 100; vanda skal búa í þinga-kvöð slíkt sem í heiman-kvöð, Grág. i. 142; and réttir eru þeir menn á þingi at kveðja ef þeir eru þar staddir, ef heiman eru réttir í kvöð, id.; sú sök er heiman kvöð fylgir, Grág. i. 130, 142; vera réttr í kvöð, to be duly elected a ‘neighbour,’ Grág.; gagn-kvöð, a counter summons, ii. 102; tólptar-kvöð, Landn. 89.
kvöð (kvǫð)
II. any demand, duty; þótti bændum hann yfrit frekt mæla í kvöðunum. Fms. xi. 225; nú á ek hróðrs of kvöð, a song is due from me, Höfuðl.
kvöð (kvǫð)
2. in mod. usage esp. liability, burden, service, = Germ. frohn-dienst.
kvöð (kvǫð)
COMPDS: kvaðarváttr, kvaðarvætti.

Orthography: The Cleasby & Vigfusson book used letter ö to represent the original Old Norse vowel ǫ. Therefore, kvöð may be more accurately written as kvǫð.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚢᚢᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

esp.
especially.
f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
m.
masculine.
Germ.
German.

Works & Authors cited:

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back