Kvikna

Old Norse Dictionary - kvikna

Meaning of Old Norse word "kvikna" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kvikna: að, kykna, Hom. St.:—to quicken, come to life; dvergar höfðu kviknað í moldunni, svá sem maðkar í holdi, Edda 9; af þeim kviku-dropum kviknaði ok varð manns líkendi, 4; ek em einn andi kviknaðr í manns líkam, Hkr. i. 280; konu er barn hefir kviknað í kviði, Grág. ii. 69; þann tíma sem þeir eru kviknaðir, Stj. 80: of the moon, tungi kviknar, the moon is born, is new, Rb. 130; áðr tunglit kvikni, MS. 415. 10; með kviknuðu tungli, with a new moon: of light, to quicken, eldr kviknaði seint, BS. i. 7; ljósit kviknaði aptr, Bárð. 180; kyknar ljós miskunnar, Hom. (St.): metaph. to revive, get spirits, þá kviknaði hestr hans er fyrr var móðr, Bær. 18.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚢᛁᚴᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

m.: masculine.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

S.: Saga.

Works & Authors cited:

Bárð.: Bárðar Saga. (D. V.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Bær.: Bærings Saga. (G. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.