Kverk

Old Norse Dictionary - kverk

Meaning of Old Norse word "kverk" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kverk Old Norse word can mean:

kverk: f., pl. kverkr, mod. kverkar:

kverk: I. in sing. the angle below the chin; hann tók undir kverkina ok kyssti hana, Nj. 2; ok var allt þrútið undir kverkinni, BS. i. 382; Þjóstólfr laust undir kverkina, FmS. vii. 211: metaph. the inner bight or angle, of an axe, undir kverk öxinni, Nj. 84; féll hverr boðinn í kverk öðrum, FmS. xi. 13; bita-k., sperru-k., the angle under a cross-beam.

kverk: II. in plur. the throat; konungr for höndum um kverkr sveininum, Ó. H. 196; ör stóð um þverar kverkrnar, Eb. 244; tekr hann þá um kverkr henni, FmS. iii. 224; höku, kinnr eða kverkr, Edda 109; þá er hann leggr hana um kverkr sér, MS. 625. 183; hann laust fremri hyrnu undir kverkr þeim, FmS. vii. 191; nístir tunguna við kverkrnar, Al. 77, Grett. 101 new Ed.; kverknar fúnuðu, BS. i. 189; þat er minnr í nef kveðit en meirr í kverkr, Skálda 166; tók verk allan ór kverkunum, Ó. H. 197.

kverk: COMPDS: kverkabólga, kverkamein, kverkasótt, kverkasullr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚢᛁᚱᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

f.: feminine.

l.: line.

mod.: modern.

pl.: plural.

m.: masculine.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

sing.: singular.

plur.: plural.

S.: Saga.

Works & Authors cited:

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.