Kná

Old Norse Dictionary - kná

Meaning of Old Norse word "kná" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kná Old Norse word can mean:

kná: a defect. verb, for the conjugation of which see Gramm. p. xxxiii; the pres. infin. knegu nowhere occurs, whereas a pret. infin. knáttu occurs in Sighvat (FmS. vi. 40); a subj. pres. knega, knegi, knegim, Hkv. 2. 34, Fsm. 22, 25, 41, Stor. 15, n. G. l. i. 89; pret. knáði for knátti, FmS. xi. 296 (in a verse), Rekst.; with a suff. neg. kná-at, non potest, Gm. 25; knák-a, non possum, Hým. 32, Am. 52; knegu-t, plur. non possunt, Hkv. Hjörv. 13: [A. S. cnáwan; Engl. know]:—I know how to do a thing, I can, or quite paraphrastically like Engl. do; ek kná sja, I can see, i. e. I do see, freq. in poetry, always followed by an infinitive, but very rare in prose:

kná: I. in poetry; öllu gulli kná hann einn ráða, Fm. 34; hver er þær kná hafa óviltar, Sdm. 19; knáttu sjá mey und hjálmi, Fm. 44; melta knáttu, Akv. 36; er vörðr né verr vinna knátti, Gkv. 33; ef ek sjá knætti, 22; ef hann eiga knætti, Skv. 3. 3; ok knætta ek þér í faðmi felask, Hkv. 2. 27; knættim hefna, Gh. 5; kneguð oss fara, ye cannot confound us, Hkv. Hjörv. 13; knega ek grami fagna, Hkv. 2. 34: knegi hníga, Fsm. 25; knegi sofa, 41, 42; sá er trúa knegim, Stor. 15; skjöldu knegut þar velja, Akv. 4; knákat ek segja, I can never say, Hým. 32; knáka ek þess njóta, Am. 52; ek hykk þá knáttu (pret. infin.) kjósa, Sighvat; ginnunga-vé knáttu brinna, did burn, Haustl.; knáttu drúpa, they did droop, Eg. (in a verse); knátti svelgja, Ýt. 4; unnir knegu glymja, Gm. 7; bjöllur knegu hringjask, Ó. H. (in a verse); hann kná kjósa, he does choose, Vsp. 62; knáttu sporna, they did spur, 28, Og. 9; hann knáði velja, Rekst.; knáði lenda, FmS. xi. 296 (in a verse); hann knátti vakna, did awake, Bragi; ér knáttuð skipta, ye did share, Edda (in a verse); ek kná stýra, Landn. (in a verse); kná-at sú veig vanask, Gm. 25; kná snúa, Vsp. (Hb.)

kná: II. in prose; þá kná þat grafa í kirkju-garði, then it can be buried in a churchyard, n. G. l. i. 12:—I shall, in law phrases, várr kná engi blandask við búfé, n. G. l. i. 18:—I can, I do, þá skulu þingmenn veita honum vápnatak til þess at hann knegi verja jörð sína lögum at dómi, n. G. l. i. 89; hann knátti engu bergja (he did not taste) af himneskum sætleik, Eluc. 59; þeir báðu at þeir knætti sjá líkama Clement pafa, Clem. 47.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

defect.: defective.

Engl.: English.

f.: feminine.

freq.: frequent, frequently.

gl.: glossary.

i. e.: id est.

infin.: infinitive.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

neg.: negative.

plur.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fsm.: Fjölsvinns-mál. (A. II.)

Gm.: Grímnis-mál. (A. I.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hkv. Hjörv.: Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)

Hým.: Hýmis-kviða. (A. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Stor.: Sona-torrek. (A. III.)

Akv.: Atla-kviða. (A. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fm.: Fafnis-mál. (A. II.)

Gh.: Guðrúnar-hefna. (A. II.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

Haustl.: Haustlöng. (A. I.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Og.: Oddrúnar-grátr. (A. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Sdm.: Sigrdrífu-mál. (A. II.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Clem.: Clements Saga. (F. III.)

Eluc.: Elucidarium. (F. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.