Kjósa

Old Norse Dictionary - kjósa

Meaning of Old Norse word "kjósa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kjósa Old Norse word can mean:

kjósa: pres. kýss; pret. kauss, 2nd pers. kauss þu, GS. 8; pl. kusu; subj. kysi; part. kosinn: but also as frjósa (q. v.), pret. kjöri (köri, keyri), pl. kuru, kjöru, FmS. vi. 420, subj. kyri or keyri, part. kjörinn, keyrinn: with neg. suff. kjós-at-tu, imperat. (choose not), Hkv. Hjörv. 3: the forms kaus, kusu, kysi, kosinn are very rare in old writers, see the following references, whereas in mod. usage the forms in r are all obsolete: [Ulf. kiûsan = δοκιμάζειν, 2 Cor. viii. 8, Gal. vi. 4; A. S. ceôsan; Engl. choose; O. H. G. kiusan; Germ. kiesen, cp. kjör; Dan. kaare; Swed. kåra]:—to choose, elect, with acc. or absol.,

kjósa: α. þeim mönnum er hann kjöri til með sér, BS. i. 84; þær líf kuru, Vsp. 20; kurum land þaðra, Am. 97; segja honum hvat þeir kuru af, FmS. xi. 67; kuru þeir þat af at ganga til handa konungi, Hkr. ii. 41; keyri hann þann af er betr gegndi, FmS. i. 202, BS. i. 37; Sigurðr konungr kjöri (kaus, Mork.) heldr leikinn, FmS. vii. 96; þeir kjöru at færa heldr fé til strandar, Fb. ii. 25; minni slægja en þeir ætluðu er keyru Þorvald til eptirmáls, Glúm. 383; skipta í helminga landi, en Magnús konungr kyri (keyri), FmS. viii. 152; eðr þrjú skip önnur þau sem hann keyri ór herinum, x. 84; þat kuru allir Birkibeinar, viii. 186; en þeir kjöru frið við Odd, FaS. ii. 190; hann spyrr hvern ek kjöra (subj.) af þeim sem komnir vóru, i. 191; þat kjöra ek (subj., I would choose) at verða konungr, ii. 233; ok nú höfu vér kjörit sem Guð kenndi oss, FmS. vii. 89; nú hafi þér þat kjörit (kosit, FmS. viii. l. c.) er mér er skapfelldra, Fb. ii. 611; at þeir höfðu keyrit í hans stað abóta, FmS. ix. 338; ok var keyrinn (kosinn, v. 1.) í hans stað sira Þórir, 412, x. 50, 98; hér hefir þú keyrit mann til, Ld. 258 C; en þeir kuru hundinn, þvíat þeir þóttusk þá heldr sjálfráði mundu vera, Hkr. i. 136; kuru heldr (chose rather) at drepa hina, Róm. 295; kjöri hann heldr at halda görð jarls en þeir væri úsáttir, FmS. ii. 114; hann keyri heldr at leysa líf sitt, Nj. 114; allir keyru honum at fylgja, 280; þá er kjörit er handsalat er, Grág. i. 198; þetta er keyrit hyggiliga, Ld. 178; er hinn skyldr at hafa kjörit sumardag fyrsta, Grág. ii. 244: in the phrase, hafa kjörna kosti, to have the choice things; var þá dæmt, at Væringjar skyldu hafa kjörna kosti af öllu því er þeir höfðu þrætt um, FmS. vi. 137.

kjósa: β. þann mann er kosinn er til veganda at lögum, Grág. ii. 41; skalt þú kjósa Kol til veganda at vígi Hjartar, Nj. 100; margir kjósa ekki orð á sik, people cannot help how they are spoken of, 142; kjósa sik í annan hrepp, Grág. i. 444; vildi Hallr bæði kjósa ok deila, Ld. 38, (see deila); þeir er ávíga urðu skyldi kjósa mann til, … at hafa annan veg kosit, … ok vildi hann þá heldr hafa annan til kosit, Glúm. 383, 384; hálfan val hón kyss, Gm. 8, 14; kjósa hlutvið, Vsp.; kjós þú (imperat.), Hm. 138; kjósa mæðr frá mögum, Fm. 12; ok kusu (kjöru, v. 1.) ina vildustu hesta, Karl. 328; hann kaus heldr brott verpa stundlegum metorðum, Mar.; þrjá kostgripi þá er hann kaus, (kjöri, v. 1.), Edda i. 394; hón bað hann kjósa hvárt heita skyldi Glúmr eða Höskuldr, Nj. 91.

kjósa: II. reflex., recipr., skyldi annarr hanga en öðrum steypa í forsinn Sarp, ok bað þá kjósask at, draw lots, Hkr. iii. 302.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚢᛋᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

absol.: absolute, absolutely.

acc.: accusative.

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

imperat.: imperative.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

neg.: negative.

O. H. G.: Old High German.

part.: participle.

pers.: person.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

q. v.: quod vide.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

uff.: suffix.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

l. c.: loco citato.

pr.: proper, properly.

recipr.: reciprocally.

reflex.: retlexive.

Works & Authors cited:

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gs.: Grótta-söngr. (A. II.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hkv. Hjörv.: Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Mork.: Morkinskinna. (E. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Róm.: Rómverja Saga. (E. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fm.: Fafnis-mál. (A. II.)

Gm.: Grímnis-mál. (A. I.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.