Keyra

Old Norse Dictionary - keyra

Meaning of Old Norse word "keyra" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

keyra Old Norse word can mean:

keyra: ð, [Dan. kjöre], to whip, lash, prick on; hann keyrði þá hest sinn, Nj. 55; villt þú at ek keyra hest þinn? 91; k. hest sporum, Edda 38; k. jóa oddum, Hkv. 2. 38; ok hörðum mik höggum keyrði, Gkv. 1; látið þá keyra upp (whip up, raise) fólkit, Fms. vii. 182; hann hafði svipu í hendi ok keyrði hana, Sd. 185; hann stígr á stafinn ok keyrir sem börn eru vön at göra, Fms. iii. 176.

keyra: 2. to drive, ride; keyrir siðan sem harðest til sinna manna, Karl. 241; keyra plóg, to drive a plough, Rm. 10.

keyra: II. to drive; höggit ok leggit til þeirra ok keyrit þá í brott héðan, Nj. 247.

keyra: 2. to fling; þá greip bæjar-maðrinn Kjartan, ok keyrði í kaf, Fms. ii. 28; bregðr honum á lopt ok keyrir hann út á Rangá, Nj. 108; keyra e-n útbyrðis, to fling overboard, Fms. vi. 16: Grímr greip upp Þórð ok keyrir niðr svá hart, at hann lamdisk allr, Eg. 192.

keyra: 3. to drive, thrust, of a weapon; hann keyrði til spörðu, Ó. H. 95; hann skal taka kníf þann ok keyra í gegnum hönd þess er lagði, Gþl. 165; keyra nagla, to drive a nail, Líkn. 16; prestr keyrði hæl á bjarginu (drove a peg into the rock) ok bar á grjót, Grett. 141 A; k. sverð í höfuð e-m, Gísl. 51; fundu þeir reyði nýdauða, keyrðu í festar (forced ropes through it) ok sigldu með, Glúm. 391; eða ek keyri öxina í höfuð þér ok klýf þik í herðar niðr, Nj. 185; Jórunn tók sokkana ok keyrði um höfuð henni, J. struck her about the head, Ld. 36.

keyra: III. impers. it drives one, i. e. one is driven, tossed by the wind, waves; lýstr vindinum í holit verplanna, ok keyrir (þá) út at virkinu, Fms. xi. 34; veðr stóð at landi, keyrir þar at skipit (acc.), Finnb. 242; keyrir skipit vestr fyrir Skálmarnes, Ld. 142; fundu þeir eigi fyrr en þá keyrði á land upp, Nj. 267: the phrase, e-ð keyrir úr hófi, it exceeds all measure, Fb. i. 417; veðrit keyrði úr hófi, it blew a violent gale: part., hreggi keyrðr, storm-beaten, Jd. 32; þjósti keyrðr, driven by anger, Glúm. (in a verse).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚢᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

Dan.: Danish.

n.: neuter.

v.: vide.

l.: line.

m.: masculine.

acc.: accusative.

i. e.: id est.

impers.: impersonal.

part.: participle.

pers.: person.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gkv.: Guðrúnar-kviða. (A. II.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sd.: Svarfdæla Saga. (D. II.)

Karl.: Karla-magnús Saga. (G. I.)

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Glúm.: Víga-Glúms Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Jd.: Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.