Kefja

Old Norse Dictionary - kefja

Meaning of Old Norse word "kefja" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

kefja Old Norse word can mean:

kefja: older form kvefja, SkS. l. c.; pres. kefr, pret. kafði, part. kafinn, [kaf; mid. H. G. quebe]:—causal, to dip, put under water; mantú hversu fór um sundit með okkr, ek mátta kefja þik ef ek vilda, FmS. vii. 119; sem þat kvefi (kvæfi, new Ed.) reykr eða mjörkvi, SkS. 211; þá kafði hón höfuðit svá at þar dó hann, Hkr. Yngl. S.; er ríki þitt klandar ok sjálfan þik vill kefja, MS. 4. 26: the saying, þann má eigi kefja er Guð vill hefja, Fb. iii. 408.

kefja: II. imperS. to be swamped, founder, sink, of a ship; skipit kafði undir þeim, Eg. 600; þá kafði skipit undir þeim ok létusk þar allir, Hkr. i. 115, Mar.; svá er veðr þetta mikit at við því þótti búit, at kefja mundi skipin undir þeim, FaS. ii. 180.

kefja: III. reflex. to dip oneself, duck, dive; þat er athæfi þessa skrimsl, at þat hefir opt kafsk, SkS. 170:—to be quenched, ok er þá því líkast at ljósit kvefisk þá í þeim reyk, 47 new Ed.; at ljós vili kefjast (old Ed.)

kefja: 2. part. kafðr, drowned; sumir vóru í vatni kafðir, Hom. 147: metaph. overwhelmed, kafðr í áhyggjum, Mar.; önnum kafinn, overwhelmed with business.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛁᚠᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

gl.: glossary.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

l.: line.

l. c.: loco citato.

mid. H. G.: middle High German.

part.: participle.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

impers.: impersonal.

pers.: person.

reflex.: retlexive.

m.: masculine.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

Works & Authors cited:

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Yngl. S.: Ynglinga Saga. (C. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.