Hvinnr

Old Norse Dictionary - hvinnr

Meaning of Old Norse word "hvinnr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hvinnr: or hvinn, m. a pilferer, Fbr. (in a verse); distinguished from a thief; ef maðr stell örtug eða örtug meira, þá er sá þjófr; … enn ef maðr stell minna en örtog, þá er sá torfs-maðr ok tjöru; … en ef minnr stelr en þveiti, þá skal sá heita hvinn um allan aldr síðan ok eigi engan rétt á sér, N. G. l. i. 253, Edda ii. 495; ef maðr stel einhverju þessu (viz. a plough, harrow, etc.), þá heiti æ hvinn at úsekju, Gþl. 359; ef maðr stelr hundi manns, eða ketti, knífi eða belti ok öllu því er minna er vert en eyris, þá er hvinnska, N. G. l. ii. 172; hvinna-ætt, Sighvat. Hvinn-gestr, m. a pr. name, Fms. vi. (in a verse).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚢᛁᚾᚾᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

etc.: et cetera.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

pr.: proper, properly.

viz.: namely.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

➞ See all works cited in the dictionary