Hvárr

Old Norse Dictionary - hvárr

Meaning of Old Norse word "hvárr" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hvárr Old Norse word can mean:

hvárr: pron. interrog. and indef., contr. from hvaðarr, which is obsolete, but occurs thrice in poets of the 10th century, Kormak, FaS. i. 297 (in a verse), Hkr. i. 205 (in a verse): mod. form hvorr, still so proncd. in the south of Icel.: [Goth. hwaþar; A. S. hwæðer, cp. Engl. whether; Hel. hweðar, cp. Germ. weder]:

hvárr: I. interrog. direct and indirect, whether, which of two, Lat. uter, in a dual sense, distinguished from hverr in plur.: in plur., like Lat. utri, of two parties, hvárir sigrask, either, which of both (hosts) will gain the day, Nj. 198, FmS. x. 199; hvárir ná máli annarra, Nj. 8: in sing., hvárr þeirra, each of them, both, Grág. i. 120: with a possesS. pron., hvárr okkar, Nj. 202: hvárr—annarr, one—another, either … the other; hvárr sem (either) annars frændkonu á, Grág. i. 29; hvárr við annan, FmS. ii. 366; hvárr okkarr við annan, one to another, Fær. 174; annarr hvarr (q. v.), either.

hvárr: II. indef., each of two; hvárir við aðra, FmS. x. 299, Grág. i. 70; hvarir til annarra, Eg. 126; selja grið hvárir öðrum, Grág. ii. 20; tveggja (gen.) hvárr, either of the twain, 623. 24, BlaS. 40, FmS. vii. 157; hvárt … eða, either … or; hvárt er þú vill, láta okkr lifa eðr deyja, FmS. i. 205; á hvára hlið, Rm.; sextigu barna, jafnmart hvárt, syni ok dætr, Stj. 408; hætt er þeirra hvárt, Hm. 87; sinn dag hvárir, Fbr.; sinn veg hvárr, Róm. 347; á sínum stól hvárr þeirra, Stj. 602; mánaðar mat hvars, n. G. l. i. 67, 98, 99; hann kastaði á öxl sér hvárum tveimr, two on each shoulder, Grett. 134 A.

hvárr: 2. adverbial, at hváru, yet, nevertheless, however, often spelt at-vóru, Hom. 116, 119, cp. Hkr. iii. 288; att varu, Al. 30, 137, Hom. 158; sár mun gramr at hváru, but however that may be …, Hallfred; þó at hváru, yet, n. G. l. i. 48; þá á hinn þó at hváru at skuldfesta hann, Grág. i. 233; en hinn selr þó at hváru, yet nevertheless, ii. 253; þót hváru (= þó at h.), 313; þá freistum attvóru, Al. 137, this phrase is now obsolete, and is rare even in old writerS.

hvárr: B. Neut. hvárt, interrog. adverb, whether, direct and indirect; commonly in the first of two correlative clauses, hvárt …, eða or eðr …, whether …, or …, Lat. utrum …, an …, Nj. 205, etc., passim; hvat? … hvárt mægð eðr frændsemi, what? … whether is it affinity or kin? Fb. i. 328; hvárt (better hvat) segi þér til? hvárt skal ek fara eðr eigi, whether shall I go or not? Stj. 602; fæ ek nú varliga séð, hvárt Hrærekr mun fá nauðgat mik til eða eigi at ek láta drepa hann? Ó. H. 74:—but the latter of the two clauses is often dropped; hvárt grætr þú, whether dost thou weep (or not)? what! art thou weeping? Nj. 202; hvárt er rétt, bóndi, whether is it true (or not)? 79; eld kveyki þér nú sveinar, eða hvárt skal nú búa til seyðis? 199; hvárt er Flosi svá nær, at hann megi heyra mál mitt? 200; hvárt er nú engi kona sú er þér er eigandi? Stj. 411, 602; hvat sagðir þú? hvárt eigi þetta? Þiðr. 59; hann vildi vita hvárt hann var í brynju, Ó. H. 74.

hvárr: 2. with adv. er (es, sem), either … or; hvártz sem (sic) maðr verðr sekr at sátt eða á várþingi, Grág. i. 121; hvárt er Hákon Gamli vill eðr eigi, FmS. i. 74; hvárt sem þat er at lögbergi eða í lögréttu, whether it be at the bill of laws or in the legislative chamber? Grág. i. II; hvárt sem þat var í löndum eða í lausa-aurum? Íb. 16; hvárt er friðr er betri eða verri? Ó. H. 208, FmS. iv. 79; hvárt sem þat er heldr í þessarri eðr annarri bók, Stj.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚢᛅᚱᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

contr.: contracted.

cp.: compare.

def.: definite.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Goth.: Gothic.

Hel.: Heliand.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

indef.: indefinite.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

pron.: pronoun.

proncd.: pronounced.

S.: Saga.

Lat.: Latin.

plur.: plural.

q. v.: quod vide.

sing.: singular.

v.: vide.

gen.: genitive.

L.: Linnæus.

etc.: et cetera.

adv.: adverb.

Works & Authors cited:

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Blas.: Blasius Saga. (F. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fbr.: Fóstbræðra Saga. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

Hm.: Hává-mál. (A. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Róm.: Rómverja Saga. (E. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Þiðr.: Þiðreks Saga. (G. I.)

Íb.: Íslendinga-bók. (D. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.