Hús-þing

Old Norse Dictionary - hús-þing

Meaning of Old Norse word "hús-þing" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hús-þing: n. [cp. Engl. hustings], a council or meeting, to which a king, earl, or captain summoned his people or guardsmen; skaut konungr á húsþingi ok segir fyrirætlan sína, Eg. 357; Ásbjörn jarl skaut þá á húsþingi, Fms. xi. 267; þá lætr Pálnatóki kveðja húsþings, 67; Sigurðr konungr … ok áttu þar húsþing; talaði Sigurðr konungr, vii. 151, Ó. H. 45, 155; Þá átti Ólafr konungr h. í garðinum ok stóð upp á stein þann inn mikla er þar stóð, Hkr. i. 252; Eysteinn konungr hafði þá h., Fms. vii. 249; keisarinn hafði h. við ráðgjafa sína ok aðra höfðingja, hann sagði svá, i. 126; þá átti Arinbjörn húsþing við lið sitt, ok sagði mönnum fyrirætlan sína, Eg. 533; hann kvaddi þá húsþings (rendering of Sallust’s ‘concionem populi advocavit’), Róm. 146.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚢᛋ-ᚦᛁᚾᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.: compare.

Engl.: English.

gl.: glossary.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

Works & Authors cited:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Róm.: Rómverja Saga. (E. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.