Hríð

Old Norse Dictionary - hríð

Meaning of Old Norse word "hríð" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hríð Old Norse word can mean:

hríð
f. [A. S. hrîð a απ. λεγ. in the poem Widsith; Scot. and North. E. snow-wreath]:—a tempest, storm, in old writers only of a snow storm, as also in present use, except in western Icel., where rain and sleet are also called hríð; hríðir ok íllviðri, Rb. 102; hríð mikla görði at þeim, Nj. 263; hríð veðrs, 282; önnur hríð kom þá menn riðu til alþingis (A. D. 1118) ok drap fé manna fyrir norðan land, BS. i. 74; í ógurligum hríðum, 656 B. 12; þá görði á harða veðráttu ok hríðir á fjallinu, ok hinn sjötta dag Jóla höfðu þeir hríð, Sturl. iii. 215; þá gerði at þeim hríð svá mikla, at hríðin drap til dauðs son hans frumvaxta, FmS. vi. 31; þá létti hríðinni, a violent snow storm, Bjarn. 55; síðan létti upp hríðinni, Fb. ii. 194; laust á fyrir þeim hríð mikilli, Dropl. 10; en hríðin hélzt hálfan mánuð ok þótti mönnum þat langt mjök, 11; þá kom hríð sú á Dymbildögum at menn máttu eigi veita tíðir í kirkjum, BS. i. 30; hríð með frosti, FaS. iii. 318.
hríð
2. metaph. a shock, attack, in a battle; hörð, snörp, hríð, FmS. ii. 323, viii. 139, Hkr. iii. 158, Nj. 115, Eg. 492, passim; þá lét jarlinn binda postulann ok berja svipum, en er gengnar vóru sjau hríðir (rounds) bardagans, 656 B. 4; Dags-hríð, Orra-hríð, Ó. H. ch. 227, FmS. vi. 421.
hríð
3. medic., in plur. paroxysms of pain, of fever; hafa harðar hríðir, sóttar-hríðir, paroxysms of fever: but esp. pangs of childbirth (fæðingar-hríðir); Forðum lögðust fjöll á gólf | fengu strangar hríðir, rendering of ‘parturiunt montes’ of Horace, Grönd.
hríð
II. the nick of time:
hríð
1. a while; nökkura hríð, for a while, Nj. 1; langa hríð, a long while, Ó. H. 31; litla hríð, a little while, FaS. iii. 48; langar hríðir, for long spells of time, FmS. vii. 199; þessar hríðir allar, all this while, Hkr. i. 211; á lítilli hríð, in a short while, SkS. 232 B; um hríð, or (rarely) um hríðir, for a while, Ó. H. 32, FS. 8, Eg. 59, 91, 95; enn of hríð, Ísl. ii. 360; um hríðar sakir, id., FS. 134; orrinn er um hríð (a while ago) var nefndr, Stj. 77; sem um hríð (for a while) var frá sagt, 104: in plur., þau vandræði er á þetta land hafa lagzt um hríðir, n. G. l. i. 445; höfu vér nú um hríðir iðuliga skoðat hana, Gþl. v.
hríð
2. adverb, phrases,
hríð
α. hríðum, frequently; at þeir væri hríðum at Staðarhóli, Sturl. i. 62; stundum í Hvammi en hríðum at Stað, 193; hann mælti allt til andláts síns ok söng hríðum ór psaltera, FmS. vii. 227, cp. Hdl. 38.
hríð
β. í hríðinni, immediately, at once; hann fór í hríðinni upp til Hofs, FmS. ix. 520; báru þeir hann þá í hríðinni ofan í Naustanes, Eg. 398; þegar í hríðinni (= Lat. jam jam), Stj. 7; þásk hans bæn þegar í hríðinni, 272, 274; þá bað Sveinn at þeir færi til Sandeyjar, ok fyndisk þar, þvíat hann lézk þangat fara mundu í hríðinni, Orkn. 388; létusk þá enn sex menn í hríðinni, Eb. 278; þrem sinnum í hríðinni, thrice in succession, D. n. ii. 225; so also, í einni hríð, all at once, Tristr. 6.
hríð
III. local (rare), space, distance; Erlingr ríðr mest, þar næst Ubbi, ok var þó hríð löng á millum, Mag. 9; stundar-hríð, Hkr. i. 150.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᚱᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. D.
Anno Domini.
απ. λεγ.
απαξ. λεγόμενον.
A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
n.
neuter.
North. E.
Northern English.
pl.
plural.
S.
Saga.
Scot.
Scottish.
ch.
chapter.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
esp.
especially.
medic.
medicine, medically.
plur.
plural.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
L.
Linnæus.
v.
vide.
cp.
compare.
Lat.
Latin.

Works & Authors cited:

Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dropl.
Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Grönd.
Benedikt Gröndal.
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Hdl.
Hyndlu-ljóð. (A. II.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Tristr.
Tristrams Saga. (G. II.)
Mag.
Magus Saga. (G. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back