Hljóta

Old Norse Dictionary - hljóta

Meaning of Old Norse word "hljóta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hljóta Old Norse word can mean:

hljóta: pres. hlýt, pl. hljótum; pret. hlaut, hlauzt, hlaut, pl. hlutum; subj. hlyti; part. hlotinn, neut. hlotið: [A. S. hleôtan; O. H. G. hliuzan; mid. H. G. liuze; Ivar Aasen liota]:—to get by lot, have allotted to oneself; þeir tóku at herfangi Álöfu konu hans ok Arneiði dóttur hans, ok hlaut Hólmfastr hana, Landn. 314; hón hlaut at sitja hjá Björgölfi, Eg. 23; þeir lögðu hluti á ok hlaut Þrándr, Fær. 3; var svá til sýst at Sighvatr skáld hlaut at segja konungi, FmS. vi. 38; (Loki) hlaut blása at helgum skutli, Haustl. 4; skal sá reifa mál hans er hlýtr, who gets the lot, whom the lot falls on, Grág. i. 63.

hljóta: 2. to get; vér munum hljóta þunnar fylkingar, FmS. v. 53; menn vegnir eða sárir þrír eða fleiri ok sé hlotnir í hvárn-tveggja flokk, Grág. ii. 114.

hljóta: 3. to undergo, suffer, bide; hljóta högg. FmS. xi. 151; úför, 113; harm, i. 21; vel er, at þú hlautzt slíkt af konungi, Hkr. ii. 319.

hljóta: II. metaph., absol. must needs be, with infin.; svá mun nú hljóta at vera at sinni sem þú vill, FmS. i. 159; hefir margr hlotið um sárt at binda fyrir mér, Nj. 54; hér muntú vera hljóta, 129; þú munt ríða h., Fær. 48; en fara hlýtr þú með mér til Jómsborgar, FmS. i. 159; yðart atkvæði mun standa h., FaS. i. 211, passim; þar hlaut at nötra um, Sd. 169.

hljóta: III. reflex. to be allotted, fall by lot; var síðan reynt lið þeirra ok hljótask af því liði átta tigir manna, FmS. xi. 89; at þess þeirra, er ómaginn hlautsk til handa, Grág. i. 266; Kaleb fór til þeirrar borgar er honum hafði hlotisk, Stj. 361; hann hlutaði með lýðnum um stuldinn, ok hlautsk í kyn Júda, 356.

hljóta: 2. metaph. to proceed or result from, esp. in a bad sense; en þó mun hér hljótask af margs manns bani, Mun nokkut hér minn bani af hljótask? Nj. 90; kann vera at af hljótisk þessu tali, sem þá verst hefir af hlotisk, Sd. 172.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛚᛁᚢᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

l.: line.

mid. H. G.: middle High German.

n.: neuter.

neut.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

part.: participle.

pl.: plural.

pres.: present.

pret.: preterite.

S.: Saga.

subj.: subjunctive.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

absol.: absolute, absolutely.

infin.: infinitive.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

reflex.: retlexive.

esp.: especially.

Works & Authors cited:

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Haustl.: Haustlöng. (A. I.)

Ivar Aasen: Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sd.: Svarfdæla Saga. (D. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.