Hlífa

Old Norse Dictionary - hlífa

Meaning of Old Norse word "hlífa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hlífa Old Norse word can mean:

hlífa: ð, [Ulf. hleibjan, Luke i. 54; O. H. G. hliban]:—to give cover or shelter to one, with dat.; sem ræfrit hlífir kirkjunni við regni, Hom. 95; (hann) hlífði sér ekki, gave himself (had) no shield or armour, Fms. i. 40; því at baeði hlífir (shelters) innan ok útan, x. 319, Fs. 66; h. e-m við e-u, to give one shelter against a thing, Gullþ. 48; ok hljópu í skóginn, ok létu hann hlífa sér, Fb. ii. 88; hlífa sér með skildi, en vega með sverði, 92.

hlífa: 2. to spare one, Grág. i. 163; síðan hlífði hann messudegi hins heilaga Ólafs konungs, Fms. v. 217; Þorgils hlífir sér ekki, Ísl. ii. 368; mun ek ekki hlifa þér í görðinni, Nj. 21, Finnb. 262.

hlífa: II. reflex, to cover oneself, Eg. 581, Sks. 430.

hlífa: 2. to refrain, hold back, Fms. ii. 135; hann hlífðisk þá við engan mann, Nj. 26; Þiðrandi bað menn sína hlífask við fóstra sinn, Njarð. 370; Þorgils hlífisk ekki við, Ísl. ii. 368.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛚᛁᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.: dative.

f.: feminine.

m.: masculine.

O. H. G.: Old High German.

Ulf.: Ulfilas.

þ.: þáttr.

l.: line.

s. v.: sub voce.

v.: vide.

Works & Authors cited:

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Finnb.: Finnboga Saga. (D. V.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Njarð.: Njarðvíkinga Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.