Hlið

Old Norse Dictionary - hlið

Meaning of Old Norse word "hlið" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hlið Old Norse word can mean:

hlið: 1. f., pl. hliðar (hliðu dat. obsolete, Gm. 35):—a side, Lat. latus; standa á hlið e-m, to stand beside one, Stor.; komask á hlið e-m, Nj. 262; á hlið hvára, on each side, Rm. 5; á aðra hlið, at one’s other side, Ísl. ii. 363, Ad. 10; á báðar hliðar, á tvær hliðar, on both sides, Fb. ii. 351; á vinstri hlið, on the left hand, Eg. 213, FmS. i. 16; á hægri hlið, on the right hand; snúask á hlið, to turn oneself (in sleep), FS. 6; skjöldr, sverð á hlið, Gullþ. 64; á allar hliðar, on all sides; veltask á ymsar hliðar, to toss to and fro, BS. ii. 171, Od. xx. 24; leggja e-t fyrir hlið, to lay beside, Al. 151.

hlið: 2. n. [A. S. hlið; O. H. G. hlit; Dan. led; root no doubt akin to Gr. κλείς, etc.]:—a gate, gateway; hlið á garði ok hjarra-grind fyrir, Grág. ii. 264, Fsm, 10, 44, Rb. 380, Edda 110, Eg. 244, FmS. i. 104, v. 331, passim.

hlið: 2. a wide gap, Stor. 6, FmS. i. 105, Gþl. 391, n. G. l. i. 344, Orkn. 350, SkS. 398: in law a gap in a fence not above sixty feet long was hlið, if more it was a breach (bálka-brot), Gþl. 391.

hlið: II. metaph. a space, interval (= bil); hann hafði fyrr við brugðit svá at hlið var í milli þeirra, FmS. vii. 171; þeir görðu hlið í millum skipanna, Nj. 42; ok var hvergi hlið í milli, Ld. 96; hann ríðr fyrst þeirra ok nokkuru harðara svá at hlið var á millum þeirra, Ísl. ii. 360; hús ok hlið í milli ok heima-dyranna, FS. 42; horfði hann á hliðit (the empty space) þar sem skjöldrinn hafði hangit, FaS. iii. 42; ok nú varð enn á hlið mjök langt, FmS. ii. 302, x. 346: temp., síðan varð á lið (a halt) nokkvot, 345; eptir þat varð hlið (a stop, halt) á orrostunni, vii. 289; hvíldar hlið, Fb. iii. 567 (in a verse).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛚᛁᚦ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.: dative.

f.: feminine.

l.: line.

Lat.: Latin.

m.: masculine.

pl.: plural.

þ.: þáttr.

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

etc.: et cetera.

Gr.: Greek.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

S.: Saga.

v.: vide.

L.: Linnæus.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

temp.: temporal.

Works & Authors cited:

Ad.: Arinbjarnar-drápa. (A. III.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gm.: Grímnis-mál. (A. I.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Od.: Odysseifs-kvæði, prose, 1829.

Rm.: Rígsmál. (A. II.)

Stor.: Sona-torrek. (A. III.)

Edda: Edda. (C. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.