Hirða

Old Norse Dictionary - hirða

Meaning of Old Norse word "hirða" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hirða Old Norse word can mean:

hirða
ð, mod. t, (Fms. vii. 290), to herd, tend, keep; hirða fé, to herd sheep, Grág. i. 401.
hirða
2. to keep in a box, chest; þá hirði Ásgerðr slæðurnar, Eg. 703; hann tekr burt örina ok hirðir hana svá búna, Fms. xi. 64; ok hirt (imperat.) þat í glerkeri, Pr. 472.
hirða
3. hirða hey, to gather in hay, Eb. 150, 152, Gullþ. 20, Sks. 325.
hirða
4. to keep safe, hide, conceal; ok er hann (Eliah) nú hirðr öðrum mönnum (hidden from them), Ver. 29; hirða höfuð, to hide one’s head, Grett. (in a verse); þeir vissu eigi hvar Guð hirði andir þeirra, 623. 60; h. sik í djúpum, of fishes, Sks. 47, 49: reflex. to lock oneself up, hide oneself, gangit upp í turn minn ok hirðisk þar, Bær. 2, Fas. i. 8; var hann nú hirðr (save) fyrir öllum úfriði, Fms. xi. 322; hirðir ok haldnir, safe and sound, Karl. 3.
hirða
II. to mind, care for; eigi hirði ek at lifa, Stj. 168; þótt þeir hirði þat eigi, even though they care not for it, Grág. i. 468; aldregi hirði ek þat, Hrafn. 19; þeir einir munu vera at ek hirði aldri þótt drepisk, Nj. 85; h. um e-t, to care about; ok hirtu ekki um líf sitt, Fms. iv. 147, vii. 290, ix. 243, Ó. H. 114, Þiðr. 142.
hirða
2. imperat. with a neg. and an infin. do not! Lat. noli! hirð eigi þú at hræðask! 656 C. 37; hirð eigi þú at þræta, noli contendere, Skálda 164: hirðit eigi ér at hafa íllmælgi, 623. 30; hirð eigi þú at hopa á hæl, Hvítanessgoði! Nj. 170; hirðit eigi at óttask, Stj. 220 passim: esp. in poetry with a neg. suff., hirðattu, Korm. ch. 26; hirða-þú, Gkv. 2. 28, 31, Am. 38; hirðum-at fælask, let us not shudder, Fas. i. 519 (in a verse).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛁᚱᚦᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

mod.
modern.
imperat.
imperative.
þ.
þáttr.
l.
line.
reflex.
retlexive.
n.
neuter.
v.
vide.
ch.
chapter.
esp.
especially.
f.
feminine.
infin.
infinitive.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
neg.
negative.
uff.
suffix.

Works & Authors cited:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Gullþ.
Gull-Þóris Saga. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back