Heyra

Old Norse Dictionary - heyra

Meaning of Old Norse word "heyra" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

heyra Old Norse word can mean:

heyra: ð, in Norse MSS. höyra (eyra, dropping the h, n. G. l. i. 220), [Ulf. hausjan = ἀκούειν; A. S. hyran; Hel. hôrjan; Engl. hear; O. H. G. horan; Germ. hören; Dan. höre; Swed. höra]:—to hear; the notion of hearing being taken to imply motion towards a place, cp. Germ. zu-hören, Icel. heyra til, Engl. hearken to, Scot. hear till; at þeir heyrðu eðr sá atburðina, FmS. vii. 226, Nj. 13, Grág. i. 56, SkS. 554; nú heyra þeir til liðs konungsins hvar þat fór, Fb. ii. 128; hann heyrir þat er gras vex á jörðu, Edda 17; h. messu, tíðir, to hear mass, attend service, FmS. ix. 500; h. húslestr, id.; menn vildu eigi h. (hear, believe) at hann mundi fallit hafa, x. 364; heyrðu þeir snörgl nokkut til rekkju Þóreyjar, FS. 144; hefir hvárki heyrt til hans styn né hósta, Nj. 2; þeir heyrðu blástr til drekanna, Gullþ. 8; hann heyrði þangat mikinn glaum, Eb. 28; heyrðu þeir hark mikit í búrit, 266; heyrit fádæmi, Háv. 45; heyr endemi (q. v.); sem nú hefir þú heyrt, as thou hast now heard, SkS. 714.

heyra: 2. to hearken; þeirra bæn var eigi fyrr heyrð, FmS. x. 401; Guð heyrði bæn Moyses, SkS. 575; en ef þú vildir h. bæn mína, Drottinn minn, 596.

heyra: 3. with prepp., heyra á e-t, to give ear, listen to a thing; en þá er hann hafði heyrt á töluna, FmS. xi. 37; höfðu þessir allir heyrt á (been within hearing, been present) sætt þeirra Þóris ok Bjarnar, Eg. 349; þótt sjálfr konungr heyri á, though within hearing of the king himself, Ó. H. 54.

heyra: II. metaph. to belong to one, with dat., kirkjan á selveiði alla utan þá er Geithellum heyrir, Vm. 165.

heyra: 2. heyra til e-s, or H. E.m til, to belong to, concern; (þat) er heyrir til (concerns) dóttur þinnar, Nj. 15; þær sýslur sem til þeirra heyrðu, FmS. ix. 269; þat er til mín heyrir, vi. 118, 133, BS. i. 742; þat þing er hreppstjórn heyrir til, Jb. 184; hann ágirntisk þat er honum heyrði ekki til, FmS. vi. 301; þótti þeim Haraldi konungi eigi til h. (he had no right) at mínka sinn rétt, 339.

heyra: γ. so with dat., to behove; hverjum yðr heyrir at þjóna, FmS. i. 281, vi. 349; mér heyrir eigi at þegja við yðr, ii. 268; mér heyrir eigi at giptask, Str. 421; sem því nafni til heyrir, Mar. 617; kjalar-tré þat er þeim þótti heyra (to fit), Fb. i. 433.

heyra: III. imperS. to be heard; ok heyrir blástr (acc.) hans í alla heima, Edda 17; heyrði til höddu þá er Þórr bar hverinn, Skálda 168; þá varð þegar hljótt svá at til einskis manns heyrði, FmS. vi. 374; svá nær læknum, at gerla heyri forsfallit (acc.), 351.

heyra: IV. reflex. and imperS., e-m heyrisk e-t, methinks one hears; en með því at mér heyrisk svá í orðum yðrum, at …, methought I heard you say, that …, SkS. 101; en mér heyrisk svá um þetta haf, ok svá landit, þá …, 192; svá heyrisk mér til sem þeir sé flestir er …, FmS. vii. 280; þá heyrðisk þeim öllum sem sveinninn kvæði þetta, they thought they heard the boy sing, Landn. (Hb.) 293: in mod. usage, mér heyrðisk þú segja, methought I heard you say; mér heyrðist vera barið, methought I heard a knock at the door; mér heyrist barnið hljóða, methinks I hear the child crying.

heyra: 2. pasS. to be heard, H. E. i. 516; þá skulu þeir eigi þar um heyrask síðan (they shall not be heard, heeded), K. Á. 110.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛁᚢᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

Icel.: Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

q. v.: quod vide.

S.: Saga.

Scot.: Scottish.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

þ.: þáttr.

dat.: dative.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

acc.: accusative.

impers.: impersonal.

pers.: person.

mod.: modern.

reflex.: retlexive.

pass.: passive.

Works & Authors cited:

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Háv.: Hávarðar Saga. (D. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Vm.: Vilkins-máldagi. (J. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Jb.: Jóns-bók. (B. III.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

Str.: Strengleikar. (G. II.)

Skálda: Skálda. (H. I.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

K. Á.: Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.