Heimoll

Old Norse Dictionary - heimoll

Meaning of Old Norse word "heimoll" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

heimoll Old Norse word can mean:

heimoll
adj., so spelt in Nj. 220, Eg. 163, 199, Fms. v.. 161, 185, Fs. 154, etc.; heimholt (wrongly), Sks. 60 new Ed.; heimull, Fms. v.. 207, vii. 160; later and usually heimill; [cp. Goth. haimoþli and Icel. heimili]
heimoll
I. prop. ‘household,’ homely, domestic, of a thing or property, cp. Germ. ‘heimisch, einheimisch;’ hann lét öngu tortýna þar nema kvikfé heimilu (home cattle); but this sense is rare and obsolete.
heimoll
II. metaph. as a law term, property in one’s full possession, at one’s free disposal; heimöl jörð, appropriated land, Fms. v.. 161 (in a verse); þér varð jörð heimöl, 185 (in a verse):—in the phrase, vera e-m heimill; enda er eigi mundrinn heimill, sá er hann handsalar hinn heimski maðr, i. e. it is not a good, lawful bargain, it is not valid, Grág. i. 177; en hann hirdir aldri, at hverjum hann keypti, ef honum var heimilt selt, Ó. H. 114; því eru borð sett at heimoll er matr þeim er hafa þurfu, the meat is at the free disposal of those who wish to have it, Nj. 220; ok vera öllum matr heimill (heimöll, Hb.), Landn. 193; kvað honum heimilan skyldu sinn styrk nær sem hann þyrfti, his help should be at his disposal whensoever he stood in need of it, Orkn. 86; en heimil munu þar til vár orð, Lv. 36; heimult skal Þórði at vera með mér, Fms. v.. 207; skal þér ok heimilt vera, at hafa fé mitt til styrks þér, Ó. H. 33; þat er heimilt þeim er fara vilja með mér, Fs. 23; nú er þat heimilt at þú sér hér af þú vilt þat, Fbr. 37 new Ed.; segir at þat var skylt ok heimilt, due and just, Ó. H. 156; segir svá, at þat var skylt ok heimolt at hann görði slíkan forbeina sem þurfti, Eg. 163; allt mitt góz er þér heimolt, Fs. 154; allt mitt skal yðr jafnheimolt sem mér, 182; Þórir segir, at þat var heimolt þó at Þórólfr vildi fleiri menn hafa með sér þangat, 199: in a bad sense, at honum sé heimill hæðilegr dauði, i. e. it serves him right, Sks. 280: eiga heimilt, to have a right to, to have at one’s disposal, etc.; mik áttú heimilan til fylgda við þik ok ráða-görðar, Fms. xi. 29; en heimilt á Glúmr at lofa þat, Nj. 23; þvíat konungr á heimult at drepa mik, Fms. v.i. 160; hans menn trúðu því at hann ætti heimilan sigr í hverri orrostu, Hkr. i. 6; heimilt á biskup at taka tíund fvrir kirkjum, Grág. (Kb.) ii. 214; nú á ek hér nokkuru heimilla (compar.) at veita nokkura fríon, Ó. H. 205; þat muntú eiga allra heimilast (superl.) at veita öðrum þitt en ekki mitt, Ísl. ii. 137; láta, göra e-m heimilt, to allow, give a right to another; lét Þorvaldr honum heimilan hest sinn, Th. made him free of his horse, placed it at his disposal, Gísl. 20; ok lét honum heimilan sinn vinskap, Fms. v. 183; hann görði sér allar konur jafnheimilar, i. 207.
heimoll
III. cp. Germ. heimlich = private, secret, only in the following derivatives.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛁᛁᛘᚢᛚᛚ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
cp.
compare.
etc.
et cetera.
Goth.
Gothic.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
Germ.
German.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
compar.
comparative.
i. e.
id est.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
superl.
superlative.
s. v.
sub voce.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back