Hálfa
Old Norse Dictionary - hálfaMeaning of Old Norse word "hálfa" in English.
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
hálfa Old Norse word can mean:
- hálfa
- u, f. often proncd. álfa, [akin to hálfr; Goth. halba = μέρος, 2 Cor. iii. 9; A. S. half; Hel. halba = latus]:—prop. a half, a part:
- hálfa
- I. a region, quarter, of the world, Stj. 72; í fyrrnefndum fjallsins hálfum, 87; í öllum hálfum heimsins, 18; í álfum Orkneyjaríkis, Magn. 502; í várri byggilegri hálfu (zone), Rb. 478; veröldin var greind í þrjár hálfur, Edda 147; whence Austr-álfa, the East = Asia; Norðr-álfa, the North = Europe; Suðr-hálfa, Africa; vestr-álfa, America, (mod.); heims-álfa, one of the three (four) quarters; lands-álfa, region, Jesús gékk burt þaðan og fór í lands-álfur Tyri og Sidonis, Matth. xv. 21.
- hálfa
- β. with the notion of lineage, kin; svá höfðu þeir grimmliga leikit alla þá hálfu, all people of that kin, FmS. viii. 23; þá skulu taka arf bræðrungar ok systrungar, en fleiri menn ór annari hálfu (lineage), Grág. i. 17; seint er satt at spyrja, mér hefir kennt verit, at móðir mín væri frjálsborin í allar hálfur, Ó. H. 114; konungborin í allar ættir ok hálfur, Fb. ii. 171, cp. Ó. H. 87, l. c.
- hálfa
- γ. setja út í hálfur, to expand, of a metaphor, Edda 69.
- hálfa
- II. as a law phrase, on one’s behalf or part; af Guðs hálfu ok lands-laga, on behalf of God and the law of the land, FmS. vi. 94, SkS. 638; af e-s hálfu, on one’s part, FmS. xi. 444; Jóns biskups af einni hálfu, ok Gísla bónda af annarri hálfu, Dipl. iii. 7; á báðar hálfur, on both sides, v. 26; af annarra manna hálfu, on the part of other men, 2; af minni hálfu, on my part; hvártveggi hálfan, both parts, D. n. hálfu-þing, n. a kind of hustings, n. G. l. i. 251.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛅᛚᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- Goth.
- Gothic.
- Hel.
- Heliand.
- l.
- line.
- prop.
- proper, properly.
- proncd.
- pronounced.
- S.
- Saga.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- cp.
- compare.
- l. c.
- loco citato.
- L.
- Linnæus.
- pl.
- plural.
Works & Authors cited:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.