Hægindi

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

hægindi Old Norse word can mean:

hægindi

n. pl. relief (e. g. for the sick and poor); vitja sjúkra ok leita þeim hæginda, 686 B. 2; þá var hœgenda leitað jarli, 623. 31; ó-hægindi, pains, D. I.I.)">Bs. i. 69, 70; e-m til hæginda, 655 xi. 4; göra e-t til hæginda, to do a thing so as to make matters easier.

hægindi

2. comforts; auðræði ok h., D. I.I.)">Bs. i. 68; skiljask við svá mikil hægindi, Sturl. i. 97 C; snúask til hæginda, to turn to advantage, for the better, Fms. vii. 263; með hægindum, Sturl. i. 60, (better hæfindum, C.)

hægindi

II. sing. a bolster, pillow, cushion; áttján skinnbeðir, hálfr fjórði tigr hæginda, Dipl. iii. 4; undir hægindit í hvíluna, D. I..)">Eg. 567; hón vildi vekja hann ok tekr eitt h. lítið ok kastar í andlit honum, Ísl. ii. 393; dýnur ok h., D. I..)">Eb. 96, 264, Fms. vii. 197, 198, xi. 290, Hom. 95; hægindis-ver, a pillow case, Dipl. iii. 4, v. 18.

hægindi

III. eccl. hægindi or hægindis-kirkja, u. f. a private chapel; n. G. l. i. 8 distinguishes between a fjórðungs-, áttúngs-, héraðs-, and hægindis-kirkja; ef maðr görir sér hægindis-kirkju á jörð sinni, 344. hægindis-prestr, m. a priest in such a chapel, n. G. l. i. 136: Hægindi, n. a local name, D. I. i: cp. also hæginda-hús, n. a house which a tenant builds at his own expense on the estate of his landlord, Gþl. 332.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚼᛅᚴᛁᚾᛏᛁ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements