Gráta

Old Norse Dictionary - gráta

Meaning of Old Norse word "gráta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

gráta Old Norse word can mean:

gráta: grét, grátið, pres. græt, with neg. suff. grátt-at-tu, weep not thou, Hkv. Hjörv. 41; [Ulf. grêtan; A. S. grætan; Hel. greotan; lost in mod. Engl., but used in North. E. and Scot. to greit or greet = weep; Swed. gråta; Dan. græde; Ivar Aasen graata]:—to greit, weep; grét Þórir, en Sigmundr mælti, grátum eigi, frændi, munum lengr, Fær. 33; Freyja grætr eptir, en tár hennar eru gull rautt, Edda 21; hón tók at gráta ok svaraði engu, Nj. 11; hvárt grætr þú nú Skarphéðinn, 202; hón greiddi hárit frá augum sér ok grét; Flosi mælti, skapþungt er þér nú, frændkona, er þú grætr, 176, cp. Edda 38, 39; fár er fagr ef grætr, Fb. i. 566; hversu bersk Auðr af um bróður-dauðann, grætr hón mjök? Gísl. 24, 62; gráta sáran, to ‘greit sore,’ Ísl. ii. 103; gráta hástöfum, to weep aloud; hón mátti eigi stilla sik ok grét hástöfum, Nj. 27; gráta beiskliga, to weep bitterly, n. T.; gráta fögrum tárum, to weep fair tears (cp. θαλερόν δάκρυ), to ‘greit sore;’ gráta fegins-tárum, to weep tears of joy.

gráta: II. tranS. to bewail, weep for one, 677. 1; þó er þat vel er þú grætr góðan mann, Nj. 176; gráta Baldr ór Helju, Edda 39; ef allir hlutir í heiminum kykvir ok dauðir gráta hann, 38: the saying, sé gret aldrei fyrir gull sem ekki átti það, he never wept for gold who had it not, Vídal. i. 286, ii. 84.

gráta: III. part. grátinn, bathed in tears, Stj. 385, Am. 94; hón var löngum grátin, BS. i. 193; hón var grátin mjök, Vígl. 28.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚱᛅᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

l.: line.

mod.: modern.

n.: neuter.

neg.: negative.

North. E.: Northern English.

pres.: present.

S.: Saga.

Scot.: Scottish.

uff.: suffix.

Swed.: Swedish.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

trans.: transitive.

m.: masculine.

part.: participle.

Works & Authors cited:

Edda: Edda. (C. I.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Hkv.: Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)

Hkv. Hjörv.: Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)

Ivar Aasen: Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.

Nj.: Njála. (D. II.)

N. T.: New Testament.

Vídal.: Vídalíns-Postilla.

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Vígl.: Víglundar Saga. (D. V.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.