Gnæfa

Old Norse Dictionary - gnæfa

Meaning of Old Norse word "gnæfa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

gnæfa: ð and að, to project, Lat. eminere; af Gnár nafni er svá kallat, at þat gnæfi sem hátt ferr, Edda. 22; merki mörg óðfluga ok gnæfðu fyrir ofan brekkuna, Hkr. i. 150; engi sá fyrr en þar gnæfaði merki yfir þeim, Fms. viii. 62; en er bændr sá þat í móti dags-brúninni at merki konungs gnævaði hátt, 126; ok gnæfar yfir liðinu sem einn hár turn, Al. 141; hans bust næfði (sic) náliga við limar uppi, Fb. ii. 27; g. við himin, Fas. i. 185 (in a verse); hann gnæfði ofarliga við ráfrinu, Grett.: metaph., Lat. impendere, hvílíkr háski at yfir gnæfir þeirra sálum, H. E. i. 514:—very freq. in mod. usage.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᚾᛅᚠᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

freq.: frequent, frequently.

l.: line.

Lat.: Latin.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

mod.: modern.

Works & Authors cited:

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Edda: Edda. (C. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

H. E.: Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.