Gæta

Old Norse Dictionary - gæta

Meaning of Old Norse word "gæta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

gæta Old Norse word can mean:

gæta: tt, (gjáta, Hom. 34, 156, esp. in Norse MSS.), [gæte = to find sheep, Ivar Aasen]:—to watch, tend, take care of, with gen.; at gæta eigna sinna, FmS. i. 245; gætum vandliga þessa burðar, viii. 8; Guð gæti mín, God protect me! ix. 482; gæta skipa sinna, 484; þá látum en hafit gæta vár, Orkn. 108; þeir létu myrkrit gæta sín, FS. 85; Þórir bað sína menn hlífa sér ok gæta sín sem bezt, Gullþ. 24; ok báðu hann gæta lífs síns, Orkn. 164; gjáta laga ok landsréttar, Hom. 34; þá er at gæta ráðsins, then take heed to the advice, Nj. 61; gæta dóma, to observe justice, SkS. 658:—to tend [cp. Norse gæte], gæta kúa, to tend cows, FmS. vi. 366, Ld. 98; gæta hesta, to tend horses, Fb. ii. 340, FS. 88; hón gaetir dura í Valhöllu, Edda 21; Móðguðr er nefnd mær sú er gætir brúarinnar, 38; hann sitr þar við himins-enda at gæta brúarinnar fyrir bergrisum, 17; gæta segls, to take care of the sail, FmS. vii. 340 (in a verse); gæta skips, Anal. 191:—absol., stofan gætti (guarded) at baki þeim, Eg. 91; því at rekendrnir gættu fyrir utan, FmS. vii. 184; gættu (take care) ok vinn eigi á Kálfi, Fb. ii. 360; gæta sín, to be on one’s guard.

gæta: β. with prep., gæta til, to take care of, mind; var eigi betr til gætt en svá, at …, Orkn. 210; svá gættu þeir til, at ekki varð at, Nj. 57; gætið hér til Önundar húsbónda yðvars, at eigi slíti dýr né fuglar hræ þeirra, Eg. 380; hann skyldi til gæta at eigi slægisk aptr liðit, Ó. H. 215; sá er til saka gætir, SkS. 28, Rb. 396; ef þú kannt til at gæta, if thou behave well, Eg. 96; mun ek þá ekki taka af þér eignir þínar, ef þu kannt til gæta, id., FmS. ii. 178: in mod. usage also, gæta að e-u, to observe a thing: to heed, Guðs vegna að þér gæt min sál, PasS. 8. 16.

gæta: II. reflex., Þorleikr kvaðsk ekki mundu hafa mikit fé, því at úsýnt er hversu mér gætisk til, because it is uncertain how I may keep it, Ld. 300: cp. geta A. IV.

gæta: III. [cp. geta with gen., signif. B], getask um e-t, to deliberate or take counsel about …; ok um þat gættusk, hvárt …, and took counsel together, whether …, Vsp. 6, 9, 27, 29; gætask e-s, to tell of, mention a thing; gættisk ok Glaumvör, at væri grand svefna, G. told that she had dreary dreams, Am. 20; gættisk þess Högni, at árna ánauðgum, H. spoke of interceding for the bondsman, 60.

gæta: IV. part. gætandi, a keeper, Edda 94.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚴᛅᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

absol.: absolute, absolutely.

cp.: compare.

esp.: especially.

gen.: genitive.

l.: line.

m.: masculine.

n.: neuter.

S.: Saga.

þ.: þáttr.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

mod.: modern.

reflex.: retlexive.

f.: feminine.

signif.: signification.

part.: participle.

Works & Authors cited:

Anal.: Analecta. (D. II.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Gullþ.: Gull-Þóris Saga. (D. II.)

Hom.: Homiliu-bók. (F. II.)

Ivar Aasen: Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Sks.: Konungs Skugg-sjá. (H. II.)

Ó. H.: Ólafs Saga Helga. (E. I.)

Pass.: Passiu-Sálmar.

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.