Fjarri

Old Norse Dictionary - fjarri

Meaning of Old Norse word "fjarri" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

fjarri Old Norse word can mean:

fjarri
compar. firr, mod. fjær, superl. first or firrst, mod. fjærst; [Gr. πύρρω; Goth. fairra, which is also used to transl. μακράν: A. S. feor; Engl. far; Hel. and O. H. G. fer]:—far off; því at útlendir höfðingjar vóru þeim jafnan fjarri, Ó. H. 34; svá at fjarri flugu brotin, flew far off, Edda 19; vide Ísl. ii. 483, passim; skattlöndin þau er fjarri lágu, the provinces that were at a distance (fjar-lægr), Eg. 536: with dat., sólu fjarri, Vsp. 44; hvárt sem eru nær kirkju eða fjarri kirkju-garði, far from the churchyard, K. Þ. K. 28; standa f. e-m, to stand far from one; hamingjan stóð honum eigi fjarri, Al. 82; stóðtu mér þá fjarri, Nj. 19; útibúr þat er first var húsum, farthest from the houses, 168; hvar fjarri öðrum mönnum, quite far from other men, Grett. 127; þeim mönnum er first bygðu megin-héruðum, who lived farthest from the chief counties, FmS. iv. 144; í þat horn lands síns er first er lýrittar-vörn hans, Grág. ii. 224; þóttusk þeir bazt hafa er first vóru þeirra samgangi, the farther off the better, Glúm. 380; svá hátt at þó mátti heyra gerla þótt þeir væri firr, Nj. 118; þó at skip leggi firr búð (dat.) en svá, Grág. i. 91; eigi firr garði en í örskots-helgi, 82; far þú firr sundi, begone from the sound, Hbl. 54; farit firr húsi, Am. 37; the phrase, ganga e-m hendi firr, to go out of one’s hand, be lost, Rd. 283, Grett. (in a verse); þykki mér hann jafnan betri firr mér en nær, FmS. iv. 330; hvárt þat er nær honum eða firr, Rb. 38, (mod., nær eða fjær); með hramminum þeim er firr var berginu, Grett. 101; firr meir, farther aloof; bónda-múgrinn sat firr meir, FmS. i. 280; ok því firr meir, at …, and so much more aloof, in order that …, SkS. 365: in the proverb, allt er fjörvi firr, all is farther than life, i. e. life is the nearest, dearest thing, Ld. 266, (or, fé er fjörvi firr); at firr, much less, Eg. ch. 14; þótt hann sé firr farinn, though be be far away, Hm. 33.
fjarri
II. metaph., taka e-u fjarri, to take a thing far, i. e. to take it coolly, deny it flatly; Ormr tók því ekki fjarri, FmS. i. 209; þeir tóku því ekki fjarri, 229; ek ætla þat nú eigi fjarri, well, I think it’s not far wrong, Nj. 248: with dat., ok er þat ekki fjarri hennar skapi, ‘tis not far from her mind, 49; þat er fjarri skapi föður míns, Lv. 87; þú talar þat eigi fjarri réttu, thou sayest what is not far from right, FmS. ii. 14; eigi fjarri því at lengd, i. e. about so long a time, BS. i. 61; ferr eigi fjarri getu minni, FmS. iv. 312, vi. 104; the phrase, fjarri fer því, it ‘fares’ far from that, i. e. far from it, by no means; ok er því fjarri orðit er ek vilda at væri, it is far from what I had wished for, Valla l. 221; nú sé ek eigi at mér mætti firr um fara en þér, now I see not how I can fare worse than thou, Grett. 150.
fjarri
β. far from, bereft of; fjarri feðr-munum, bereft of my patrimony, Fm. 8; fjarri vinum, friendless, Sighvat; fjarri augum sem menjum, bereft of eyes and treasures, i. e. losing both life and money, Akv. 27.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚠᛁᛅᚱᚱᛁ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
ch.
chapter.
compar.
comparative.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
Gr.
Greek.
Hel.
Heliand.
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
superl.
superlative.
transl.
translation.
v.
vide.
L.
Linnæus.
metaph.
metaphorical, metaphorically.

Works & Authors cited:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Am.
Atla-mál. (A. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Valla L.
Valla Ljóts Saga. (D. II.)
Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back