Fang

Old Norse Dictionary - fang

Meaning of Old Norse word "fang" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

fang Old Norse word can mean:

fang
n. [for the root vide fá]
fang
I. a catching, fetching:
fang
1. catching fish, fishing, Eb. 26, Ám. 32; halda til fangs, to go a-fishing, Ld. 38: a take of fish, stores of fish, hann bað þá láta laust fangit allt, þat er þeir höfðu fangit, Fms. iv. 331; af öllu því fangi er þeir hljóta af dauðum hvölum, Ám. 36; f. þat er þeir áttu báðir, cp. veiði-fang, her-fang, prey.
fang
2. in plur.,
fang
α. baggage, luggage, Nj. 112; föng ok fargögn, luggage and carriage, 266; ok er þeir höfðu upp borit föngin, carriage, Orkn. 324: stores, forn korn ok önnur föng, Fms. iv. 254.
fang
β. provisions, esp. at a feast; öll vóru föng hin beztu, Fms. iv. 102; kostnaðar-mikit ok þurfti föng mikil, Eg. 39; Þórólfr sópask mjök um föng, 42; veizla var hin prúðlegsta ok öll föng hin beztu, 44; hann leitaði alls-konar fanga til bús síns, 68, Fs. 19, 218; hence, borð með hinum beztum föngum, board with good cheer, Fms. i. 66; búa ferð hennar sæmiliga með hinum beztum föngum, x. 102.
fang
γ. metaph. means, opportunity; því at eins at engi sé önnur föng, Fms. iv. 176; meðan svá góð föng eru á sem nú, 209; hafa föng á e-u, or til e-s, to be enabled to do a thing, viii. 143, x. 388, Eb. 114, Gullþ. 30, Eg. 81, Ld. 150, Odd. 18; urðu þá engi föng önnur, there was no help (issue) for it (but that …), Fms. v.i. 311; af (eptir) föngum, to the best of one’s power, x. 355; af beztu föngum býr hón rúmið, Bb. 3. 24; at-föng, q. v.; bú-föng (bú-fang), q. v.; öl-föng, vín-föng, store of ale, wine.
fang
3. the phrase, fá konu fangi, to wed a woman, n. G. L. i. 350: fangs-tíð, n. wedding season, 343; hence kván-fang, ver-fang, marriage.
fang
II. an embryo, fetus, in sheep or kine; ef graðungr eltir fang ór kú, Jb. 303: the phrase, láta fangi, to ‘go back,’ of a cow.
fang
β. a metric. fault, opp. to fall, Fb. iii. 426 (in a verse).
fang
III. that with which one clasps or embraces, the breast and arms; kom spjótið í fang honum, the spear pierced his breast, Gullþ. 23, Fms. ii. 111; reka í fang e-m, to throw in one’s face, Nj. 176; hafa e-t í fangi sér, to hold in one’s arms, BdL. 344; hné hón aptr í f. honum, ÍsL. ii. 275; taka sér í fang, to take into one’s arms, Mark x. 16; cp. hals-fang, embraces.
fang
2. an apron, Edda (GL.)
fang
3. færask e-t í fang, to have in one’s grip, metaph. to undertake a thing, Fms. v.i. 136; færask e-t ór fangi, to throw off, refuse, SturL. iii. 254: the phrase, hafa fullt í fangi, to have one’s hands full.
fang
4. wrestling, grappling with, ÍsL. ii. 445, 446, 457; taka fang við e-n, Edda 33; ganga til fangs, GþL. 163: the saying, fangs er ván at frekum úlfi, there will be a grapple with a greedy wolf, Eb. 250, Ld. 66, Fms. v. 294, Skv. 2. 13.
fang
β. the phrases, ganga á fang við e-n, to grapple with one, provoke one, Ld. 206; ganga í fang e-m, id., Band. 31; slíka menn sem hann hefir í fangi, such men as he has to grapple with,v. 36; fá fang á e-m, or fá fang af e-m, to get hold of one; fékk engi þeirra fang á mér, Nj. 185, Fms. x. 159; sá þeir, at þeir fengu ekki f. af Erlingi, they saw that they could not catch E., vii. 300, xi. 96.
fang
5. an armful; skíða-fang, viðar-fang, an armful of fuel: IceL. call small hay-cocks fang or föng, hence fanga hey upp, to put the hay into cocks: fanga-hnappr, m. a bundle of hay, armful.
fang
IV. in the compds vet-fangr, hjör-fangr, etc. the f is = v, qs. v.t-vangr, hjör-vangr, vide vangr.
fang
COMPDS: fangabrekka, fangafátt, fangahella, fangakviðr, fangalauss, fangaleysi, fangalítill, fangamark, fangaráð, fangastakkr, fangaváttr.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚠᛅᚾᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

n.
neuter.
cp.
compare.
f.
feminine.
m.
masculine.
v.
vide.
plur.
plural.
esp.
especially.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
q. v.
quod vide.
þ.
þáttr.
L.
Linnæus.
metric.
metrically.
opp.
opposed.
l.
line.
s. v.
sub voce.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
etc.
et cetera.
qs.
quasi.

Works & Authors cited:

Ám.
Auðunnar-máldagi. (J. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Bb.
Búnaðar-bálkr.
Gullþ.
Gull-Þóris Saga. (D. II.)
Odd.
Stjörnu-Odda draumr. (D. V.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages descending from Old Norse.

Back