Eingi

Old Norse Dictionary - eingi

Meaning of Old Norse word "eingi" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

eingi Old Norse word can mean:

eingi
einginn, in old writers more freq. spelt ‘eng’ (which accords with the mod. pronunciation), engi, enginn, qs. einn-gi from einn, one, and the negative suffix -gi:—none.
eingi
A. THE FORMS vary greatly:
eingi
1. the adjective is declined, and the suffix left indeclinable; obsolete forms are, dat. eino-gi or einu-gi (nulli), ægishjálmr bergr einugi, Fm. 17; einugi feti framar, not a step further, LS. 1; svá illr at einugi dugi, Hm. 134; in old laws, ef maðr svarar einugi, Grág. (Þ. Þ.) i. 22; acc. sing. engi, engi mann, Hkv. 1. 37; engi frið, Hm. 15; engi jötun (acc.), Vþm. 2; engi eyjarskeggja, FaS. i. 433 (in a verse); also in prose, engi mann, Ó. H. 68; engi hlut, 33, 34: engi liðsamnað, 36, Mork. passim; engi knút fékk hann leyst, ok engi álarendann hreift, Edda 29.
eingi
2. the -gi changes into an adjective termination -igr; gen. sing. fem. einigrar, Hom. 22, Post. 645. 73; dat. sing. fem. einigri. Hom. 17; acc. sing. fem. einiga, FaS. i. 284 (in a verse); nom. pl. einigir, Jd. 1; fem. einigar, Grág. i. 354; gen. pl. einigra, Post. 73; dat. einigum: this obsolete declension is chiefly used in the sense of any, vide below.
eingi
3. declined as the pronom. adj. hverr or nekverr (= nokkur); dat. sing. fem. engarri; gen. pl. aungvarra, FmS. ix. 46, Stj. 70; dat. sing. fem. aungvarri, Mork. 187; hereto belongs also the mod. neut. sing. ekkert.
eingi
4. the word is declined as the adj. þröngr, with a final v; nom. fem. sing. öng sorg (no sorrow), Hm. 94; nom. masc. öngr or aungr, Skv. 2. 26, Nj. 117 (in a verse), FmS. vi. 42 (Sighvat), i. 132 (Vellekla), etc.
eingi
5. adding -nn, -n to the negative suffix, thus einginn, fem. eingin, neut. pl. eingin (or enginn, engin); in the other cases this n disappearS. Out of these various and fragmentary forms sprung the normal form in old and modern writings, which is chiefly made up of 1, 4, and 5: old writers prefer nom. engi or eingi, but modern only admit einginn or enginn; gen. sing. masc. neut. eingis, einskis or einkis (enskis, Grág. i. 163; einskis, 25 C), engis or eingis, Eg. 74, 714, 655 xxxii. 10; einkis, FmS. x. 409: in mod. usage einskis and einkis are both current, but eingis obsolete: neut. sing. ekki assimilated = eit-ki or eitt-ki, in mod. usage ekkert, a form clearly originating from 3 above, but which, however, never occurs in old MSS.,—FmS. iii. 75, Landn. (Mant.) 329, Gþl. 343 (cp. n. G. l. ii. 110), are all paper MSS.,—nd only now and then in those from the end of the 15th century, but is common ever since that time; the n. T. in the Ed. of 1540 spelt ekkirt: in the nom. sing. old writers mostly use eingi or engi alike for masc. and fem. (eingi maðr, eingi kona), whereas modern writers only use einginn, eingin (einginn maðr, eingin kona); this form also occurs in old MSS., though rarely, e. g. engin hafði þess gáð, Stj. 6; einginn karlmaðr, 206; eingin atkvæði, FmS. v. 318: eingin hey, Ísl. ii. 138; chiefly in MSS. of the 14th or 15th centuries: acc. sing. masc. engan or öngan is in MSS. much commoner than eingi (engi), see above, e. g. engan háska, FmS. ii. 322; fyrir engan mun, Gþl. 532, etc.: in the other cases the spelling and pronunciation are at variance. Editions and mod. writers usually spell engra, engrar, engri, engum, engu, engan, enga, engir, engar, but these forms are pronounced throughout with ö or au, öngra, öngrar, öngri, öngum or öngvum, öngu or öngvu, öngan or öngvan, önga or öngva, öngir or öngvir, öngar or öngvar; that this is no mod. innovation is amply borne out by some of the best vellum MSS., e. g. Arna-Magn. 468, Ó. H., Fb., Mork.; öngum manni, Nj. 82; öngri munuð, 10; öngvar sakir, 94; önga fárskapi, 52; aungu vætta, Stj. 208; öngvan þef, 7; öngu nýtr, Fb. i. 284, 365; öngvan hlut, 166; öngum, 25; aungum várum bræðra, 63; avngir, Ó. H. 184; öngva, 146; öngu, 184 (freq.); avnga menn, Ísl. ii. 349 (Heið. S. MS. Holm.); öngvir diskar, 337; öngum, Grág. i. 27; avngver menn, BS. i. 337 (Miracle-book); öngom, 346, 347; önga björg, 349; en sér öngu at una, Hm. 95, Mork. passim, etc.: these forms are clearly derived from 4 above. [The word is exclusively Scandin.; Dan. ingen, neut. intet; Swed. ingen, inga, intet; Ivar Aasen ingjen, neut. inkje.]
eingi
B. THE SENSE:
eingi
I. ‘not one;’ used as adj. with a subst. none, no, not any; þeir vissu sér eingis ótta ván, Eg. 74; man hann einigrar (= ongrar) ömbunar vætta af Guði, Post. 73, and in numberless caseS.
eingi
2. used absol. (Lat. nemo) as subst. none, naught; ekki er mér at eigna af þessu verki, FmS. ii. 101; enda virðask einkis vætti þau er þeir bera, Grág. i. 25; enginn konungs manna, FmS. i. 104; ok lét þá ekki (naught) hafa af föðurarfi sínum, Eg. 25; eingi þeirra, Skálda 165; fur hann var enskis örvænt, Ísl. ii. 326; en svarar engu, Ld. 202; at öngu, for naught, FmS. iv. 317; öngum þeim er síðarr kemr, Grág. i. 27; þa skal enga veiða, none of them, ii. 338; engi einn, none, FmS. v. 239; sem engin veit fyrri gert hafa verit, K. Á. 28; ekki skorti þá (ekkert, Ed. from paper MS.), FmS. iii. 75.
eingi
β. neut. ekki with gen. pl. in a personal sense, ekki manna, ‘nought of men,’ = engir menn or enginn maðr, no man, not a single man, Ó. H.; ekki vætta, nought, FmS. viii. 18; öngu vætta, nought (dat.), xi. 90; ekki skipa, not a single ship, etc. (freq. in old writers): einskis-konar, adv. in nowise, SkS. 713: engan-veginn, adv. noways.
eingi
3. neut. ekki is freq. used as adv. = eigi, q. v., Edda 20, FmS. ii. 81, vii. 120, xi. 22, Grág. i. 206, Eg. 523.
eingi
II. any; this sense is rare and obsolete, and probably also etymologically different from the preceding (cp. A. S. ânig):
eingi
α. after a negative; á hón eigi at selja fjárheimtingar sínar, né sakar einigar, Grág. i. 354; er eigi saurgisk í einigri líkams úhreinsun, Hom. 17; hvat sem engi segir, Þiðr. 178; aldregi skalt þú þat heyra né engi annarra, 128; aldri fyrr í engri herferð, 29; má eigi þar fyrri undir búa eingi sá er tempraðan bólstað vill hafa, SkS. 45 new Ed.; né önnur eingi, Skálda (Thorodd) 165; því at hanu má hvárki vaxa nó þverra, né á engi veg skapask í sínu at kvæði, 166; eigi skal maðr gildra í mörku annars til einigra dyra, n. G. l. i. 242.
eingi
β. after a comparative; prettvísari en ekki annat kvikendi, Mar.; þíðari ok fegri en engi maðr annarr, Stj. 524; sæmilegri en engan tíma fyrr hafði hann verit, 196; um þat fram (= framar) en engi hans frænda hefir haft fyr hánum, Fagrsk. 11.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛁᛁᚾᚴᛁ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

freq.
frequent, frequently.
mod.
modern.
qs.
quasi.
acc.
accusative.
dat.
dative.
m.
masculine.
sing.
singular.
v.
vide.
fem.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
n.
neuter.
nom.
nominative.
pl.
plural.
adj.
adjective.
neut.
neuter.
etc.
et cetera.
masc.
masculine.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
e. g.
exempli gratia.
L.
Linnæus.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
s. v.
sub voce.
Swed.
Swedish.
subst.
substantive.
absol.
absolute, absolutely.
Lat.
Latin.
adv.
adverb.
q. v.
quod vide.
A. S.
Anglo-Saxon.

Works & Authors cited:

Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Jd.
Jómsvíkinga-drápa. (A. III.)
Post.
Postula Sögur. (F. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Arna-Magn.
Arna-Magnacanus.
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Heið. S.
Heiðarvíga Saga. (D. II.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
N. T.
New Testament.
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back