Vátta

Old Norse Dictionary - vátta

Meaning of Old Norse word "vátta" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vátta: að, mod. votta, to witness, affirm; with dat., hón váttaði því, at hón ætlaði honum alla sína eigu, Fms. i. 248; hann váttaði því, at hann væri framarr at sér enn aðrir menn, Mar.; Haraldr lét fram vitni þau er hann váttaði fyrir, at Játvarðr konungr gaf honum konungdóm ok ríki sitt, Fms. vi. 396; sem enn váttar í dag, Gþl. 46; svá sem váttar víða í sögum, Hkr. iii. 99; svá miklar tuptir sem nú vátta próvendu-hús hans, D. N. iii. 90.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᛏᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

dat.: dative.

l.: line.

mod.: modern.

Works & Authors cited:

D. N.: Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gþl.: Gulaþings-lög. (B. II.)

Hkr.: Heimskringla. (E. I.)

Mar.: Maríu Saga. (F. III.)

➞ See all works cited in the dictionary