Varpa

Old Norse Dictionary - varpa

Meaning of Old Norse word "varpa" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

varpa
að, [Engl. warp; see verpa], to throw, cast, with dat.; varpa frá sér sverðinu, Finnb. 316, v. l.; varpaði honum til helvítis, Barl. 135; hann varpar sér undan, Nj. 91; Grettir varpaði sér um völlinn, Grett. 95 new Ed.; varpaða ek mér upp ór söðlinum, Pr. 414; varpa frá sér kyrtlinum, Fms. iii. 101; hann varpaði (hurled off) veslinu ok mælti, vii. 20; hann varpaði nókkut svá hettinum, threw the hood aside, tossing, his head, id.; varpa öndinni, to draw a deep breath, sigh, Fb. ii. 426; ofn er ór sér varpaði óhæfiligum hita, Barl. 162; jarð-varpa, a law phrase, to throw to the earth: koll-varpa, á-varpa, qq. v.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚱᛒᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

dat.
dative.
Engl.
English.
gl.
glossary.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Works & Authors cited:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back