Vaka

Old Norse Dictionary - vaka

Meaning of Old Norse word "vaka" in English.

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

vaka Old Norse word can mean:

vaka
pres. vaki; pret. vakði, vakti; subj. vekði; imperat. vaki, mod. vak, vaktú; part. vakat; thus having lost the strong inflexion which it has in Goth. as well as in Engl.: [Ulf. wakan, pret. wôk; A. S. wakjan; Engl. wake, pret. woke; Germ. wachen; Dan. vaage; Lat. vig-ilare]:—to be awake; hann hefir vakat í alla nótt, Nj. 55; attú vakir í alla nótt, Eg. 418; þrælarnir vöktu, FmS. i. 111; vaki ek ávallt, Vkv.; hann hugðisk vesa at Lögbergi ok vaka, enn hann hugði alla menn aðra sofa, Íb. 7; ok einn morgin er þeir vöktu báðir, FmS. ii. 197; ætlar hann at ek skyla þar vaka yfir ok yrkja um skjöld hans, Eg. 699; Ásgrímr vaknaði eina nótt ok heyrði at Kári vakti, Nj. 210; þar hefir ek vakat ok hugsat um nótt ok dag, FmS. i. 84; vaki þú Angantýr, FaS. i. (in a verse); vaki mær meyja, vaki mín vina, Hdl. 1; vaki þú Fróði, GS. 17; vaki þú Helgi! fullsofit er, Dropl. 30; vaki menn í skálanum! Gísl. 29; the mod. imperat. is vak, as in the verse,—Vak þú minn Jesú, vak í mér! vaka láttú mig eins í þér, PasS. 4, the last verse of the hymn; vakði hann löngum, Ó. H. 207; ósviðr maðr vakir um allar nætr, Hm. 22; vekða ek Einherja, Em.; Litlu síðarr vaknaði Þórhallr ok spurði hvárt Þiðrandi vekti, FmS. ii. 195: with prep., vaka yfir e-u, to watch, i. 9, iv. 299, Eg. 375: the phrase, láta e-t í veðri vaka, to make believe, pretend.
vaka
2. vakna, Sturl. iii. 186 C.
vaka
3. part. vakandi; ván er vakandi (i. e. vakanda manns) draumr, hope is a waking dream.
vaka
II. to come to the surface, of fish; fiskar vaka þar í öllum ám, Snót, passim in mod. usage.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛅᚴᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
imperat.
imperative.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
i. e.
id est.

Works & Authors cited:

Dropl.
Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Em.
Eiríks-mál. (A. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Gs.
Grótta-söngr. (A. II.)
Hdl.
Hyndlu-ljóð. (A. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Pass.
Passiu-Sálmar.
Vkv.
Völundar-kviða. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Snót
Snót, poems.
➞ See all works cited in the dictionary

Back